Бұл сөздің біздегі түсінігі — бір жерден екінші жерге ауып көшу, шұбыру: «...Патшаның зорлығымен босып көштік» (Әзірбаев).

«Босу» сөзінің алғашқы түбірі мен мағынасын түркі тілдерінің өзінен іздеп табамыз. Хакас тілінде: позы — босатылу, ал посхын — босатылу, байлаудан босау. Қырғыз тілінде осы түбірмен дыбыстас «боз» сөзі — қашу мағынасын береді. Қай тілде болмасын «босу» ерікті қозғалыс еместігі аңғарылады. Демек, босу үшін, ең алдымен, босану керек те, содан соң қаша көшу қажет. Осы құбылыстардың қай-қайсысы да біз атаған тілдердің бәрінен де сезіліп тұр.[1]

Дереккөздер

өңдеу
  1. Бес жүз бес сөз.— Алматы: Рауан, 1994 жыл. ISBN 5-625-қ2459-6