Бьёрнстьерне Бьёрнсон
Бьёрнстьерне Мартиниус Бьёрнсон (норв. Bjørnstjerne Martinius Bjørnson; 8 желтоқсан 1832, Норвегия — 26 сәуір 1910, Париж) — норвег жазушысы. Бар өмірін елінің тәуелсіздігі жолындағы күреске арнаған. «Ақсақ Гульда»(1858), «Король Сверре» (1861) т.б. тарихи драмалар жазған. Бьёрнсонның көптеген шығармалары кертартпа ескілікті, қараңғылықты, алыпсатарлықты, буржуазиялық журналистердің сатқындығын әшкерелейді. Бьёрнсон әлеуметтік қайшылықтарды оқу-ағарту, адамның ақыл-санасын арттыру арқылы шешпек болған. 1903 жылы оған Нобель сыйлығын берілген.[1]
Бьёрнстьерне Бьёрнсон | |
Bjørnstjerne Bjørnson | |
Туған кездегі есімі |
Bjørnstjerne Martinius Bjørnson |
---|---|
Туған күні | |
Туған жері | |
Қайтыс болған күні | |
Қайтыс болған жері | |
Азаматтығы | |
Мансабы |
прозаик, драмутрг, ақын |
Марапаттары | |
Қолтаңбасы | |
Ортаққордағы санаты: Бьёрнстьерне Бьёрнсон |
Отбасы
өңдеуБьёрнсонныӊ әкесі Педера Бьёрнсон және анасы Ингер Элисы Нордрок. Ол Каролине Реймерсті (1835—1934) 1858 жылы әйелдікке алған. Олардыӊ алты баласы болған:
- Бьёрн Бьёрнсон (1859—1942)
- Эйнар Бьёрнсон (1864—1942)
- Эрлинг Бьёрнсон (1868—1959)
- Берглиот Бьёрнсон (1869—1953)
- Дагни Бьёрнсон (1871—1872)
- Дагни Бьёрнсон (1876—1974)[2].
Шығармалары
өңдеу- Между битвами (Mellem Slagene, 1856).
- Хульда-Хромоножка (Halte-Hulda, 1857).
- Король Сверре (Kong Sverre, 1861).
- Сигурд Злой (Sigurd Slembe, 1862).
- Мария Стюарт в Шотландии (Maria Stuart i Skotland, 1863).
- Молодожены (De Nygifte, 1865).
- Сигурд Крестоносец (Sigurd Jorsalafar, 1872).
- Король Эйстейн (Kong Eystein, 1873).
- Банкротство (En fallit, 1874).
- Редактор (Redaktøren, 1874).
- Король (Kongen, 1876).
- Леонарда (Leonarda, 1879).
- Новая система (Det ny system, 1879).
- Перчатка (En hanske, 1883).
- Свыше наших сил. Часть первая (Over ævne, første stykke, I, 1883).
- География и любовь (Geografi og Kærlighed, 1885).
- Свыше наших сил. Часть вторая (Over oevne, annet stykke, II, 1895).
- Пауль Ланге и Тура Пареберг (Paul Lange og Tora Parsberg, 1898).
- Laboremus (Laboremus, 1900).
- В Стархувэ (På Storhove, 1902).
- Усадьба Даглани (Daglannet, 1904).
- Когда бродит молодое вино (Når den ny vin blomstrer, 1909).
Романдары
өңдеу- Сюнневе Сульбаккен (Synnøve Solbakken, 1857).
- Арне (Arne, 1859).
- Веселый парень (En glad Gut, 1860).
- Рыбачка (Fiskerjenten, 1868).
- Брудеслаттен (Brudeslåtten, 1872).
- Капитан Мансана (Kaptejn Mansana, 1875).
- Магнхильд (Magnhild, 1877).
- Отец (Støv, 1882).
- Флаги веют над городом и над гаванью (Det flager i byen og på havnen, 1884).
- По Божьему пути (På guds veje, 1889).[3].
Дереккөздер
өңдеу- ↑ Қазақ Совет Энциклопедиясы, 7 том
- ↑ Bjørnstjerne Bjørnson - The Nobel Prize in Literature 1903. The Nobel Foundation (From Nobel Lectures, Literature 1901-1967, Editor Horst Frenz, Elsevier Publishing Company, Amsterdam, 1969. This autobiography/biography was written at the time of the award and first published in the book series Les Prix Nobel. It was later edited and republished in Nobel Lectures.) (1903). Басты дереккөзінен мұрағатталған 5 тамыз 2012. Тексерілді, 6 қыркүйек 2009.
- ↑ Om Aulestad (Norwegian). maihaugen.no. Басты дереккөзінен мұрағатталған 5 тамыз 2012. Тексерілді, 9 қыркүйек 2009.