Геоантиклиналь

Геоантиклиналь (грек. ge — жер және антиклиналь) — геосинклиналь аумағындағы жер қыртысының ұзақ уақыт баяу көтерілген бөлігі. Оның ені мен ұзындығы ондаған, жүздеген км-ге жетеді. Г. кейде бірнеше геол. кезең бойы дамиды. Геосинклиналь дамуының ақырғы сатыларында Г. қатпарлықтар ядросына айналады. Г-ға карбонаттық, эффузивтік және ірі түйіршікті формациялар тән. Құраушы жыныстардың қалыңд. шамалы, қимасында үзілістер мен үйлесімсіздіктер көп. Қазіргі Г-дар — Малайя архипелагы, Куриль аралдары, т.б. Көне Г-дарға Оралдың орта шеніндегі Оралтау жотасы, Кавказдағы Дзируль массиві, Қазақстандағы Шыңғыстау жатады.[1]

Дереккөздер

өңдеу
  1. Мұнай және газ геологиясы терминдерінің орысша-қазақша түсіндірме сөздігі. Жалпы редакциясын басқарған Казакстанға еңбегі сіңген мұнайшы — геологтар Т.Н. Жұмағалиев, Б.М. Куандықов. — А.: АРНGroup, 2000. — 328 бет.