Географиялық зоналылықтың заңы
Географиялық зоналылықтың заңы - Солтүстік және Оңтүстік жарты шарларда занды түрде қайталанатын ландшафт қабығының табиғи зоналарға (мысалы, қоңыржай белдеудің орман және дала зоналары, тропиктік шөл зоналары, тағы да басқалары) бөлінуін бейнелейтін заң. Алғаш рет географиялық зоналылық пен биіктік белдеулік жөніндегі ірі ғылыми қорытындыны немістің табиғат зерттеушісі А. Гумбольдт (XIX ғасырдын ортасында) жасады. Осы қорытындының негізіңде жер бетін табиғи зоналарға бөлуді орыс топырақтанушысы және географы В.В. Докучаев ұсынды (1898 ж.).[1]
Дереккөздер
өңдеу- ↑ Қазақ тілі терминдерінің салалық ғылыми түсіндірме сөздігі: География және геодезия. — Алматы: "Мектеп" баспасы, 2007. — 264 бет. ISBN 9965-36-367-6
| Бұл мақаланы Уикипедия сапа талаптарына лайықты болуы үшін уикилендіру қажет. |
| Бұл мақалада еш сурет жоқ.
Мақаланы жетілдіру үшін қажетті суретті енгізіп көмек беріңіз. Суретті қосқаннан кейін бұл үлгіні мақаладан аластаңыз.
|
|
Бұл — мақаланың бастамасы. Бұл мақаланы толықтырып, дамыту арқылы, Уикипедияға көмектесе аласыз. Бұл ескертуді дәлдеп ауыстыру қажет. |