Гистохимия(грек. hіstos – тін және химия) – кездемелердегi әр түрлi химия заттары және олардың метаболизмының өнiмдерiнiң оқшау бөлiк үйрететiн гистологиялар бөлiм. Бояудың кейбiр әдiстерi не бiр химия заттары торшалардағыны айқындауға мүмкiндiк бередi. Торшаның химия компоненттерi тағы басқалар майлар, гликоген, нуклеин қышқылдарының дифференциалды бояуы, нуклеопротеин, нақтылы ферменттер болуы мүмкiн. Кездемелердiң химия құрамының зерттеуiне гистохимияның үлесi үнемi өседi. Бояулар, флуорохромы және (қарсы денелерге ) ерекше иммуноглобулиндарға қосуға болған және ферменттер клеткалы құрылымдарды Клеткеге бұл кешенi байланыстыруды байқай белгiлеу терiп алған. Зерттеулердiң бұл облыстары гистохимияның арқау болады. Жарық арқылы және электрондық микроскопия жарық арқылы қолдану иммун логикалық таңбалағыштар торшаның биологиясы туралы бiлiмдердiң кеңейтуiне мүмкiндiк туғызады, сонымен бiрге дәрiгерлiк диагноздардың дәлдiгiнiң жоғарылатуына.[1][2]

Дереккөздер

өңдеу
  1. Биоморфология терминдерінің түсіндірме сөздігі / — Алматы: «Сөздік-Словарь», 2009 жыл. ISBN 9965-822-54-9
  2. Қазақ Энциклопедиясы

Әдебиет

өңдеу
  • Дженсен У. Ботаническая гистохимия. М.: Мир, 1965. — 377 с.
  • Гайер Г. Электронная гистохимия. М.: Мир, 1974. — 488 с.
  • Аблесимов Н. Е. Синопсис химии: Справочно-учебное пособие по общей химии — Хабаровск: Изд-во ДВГУПС, 2005. — 84 с. —
  • Аблесимов Н. Е. Сколько химий на свете? ч. 1. // Химия и жизнь — XXI век. — 2009. — № 5. — С. 49-52.

Дереккөздер

өңдеу

<references>