Гобь Алтайы

Гобь Алтайы — Моңғолияның оңтүстігінде, оңтүстік-батыстан солтүстік-шығысқа қарай 500 км-ге созыла орналасқан таулы жота; Алтай тауларының шығысындағы ең шеткі, аласа бөлігі. Солтүстігіндегі Хангай (Хингай) тауынан "Үлкен көлдер аңғары" деп аталатын терең ойыс арқылы бөлінген. Біртіндеп аласарып, эрозиялық аңғарлар ұсақ шоқыларға бөлшектеніп, Гобь шөліне ұласады. Ұзаққа созылған тегістелу іздері айқын байқалады. Орташа биіктігі 1500-2000 метр, ең биік нүктесі солтүстік-батысындағы Баруун Богда Уул тауы (3957метр).

Гобь Алтайының негізгі аумағын Моңғолияның Гобь Алтай аймағы алып жатыр

Палеозойлық кристалдық жыныстардан (гранит, порфирит, құмтас пен әктас) түзілген тау беткейлері төрттік кезеңнің шөгінділерімен көмкерілген, Қатты жер сілкіністері жиі болып тұрады (1957,1958). Гобь Алтайында тым континенттік климат жаңғайында қалыптасқан шөлейттік және шөлдік өсімдіктер басым, тек солтүстік-батыстағы биік бөліктерінде жеклеген тоғайлар кездеседі. Субьальпілік шалғындар ормансыз жерлерде бірден құрғақ дала мен шөлейітке ұласады. Тау етектерінен көптеген ұсақ өзендер ағып шығады, жер асты суларының деңгейі біршама жоғары жерлерде егін егіледі. Көбінесе, жайылым ретінде пайдаланылады. Гобь Алтайында халық сирек орналасқан, олар қой, жылқы және түйе өсіріп, жартылай көшпелі өмір сүреді.