Гүлбараш Байтоғаева
Гүлбараш Байтоғаева (1928 жылы туған) - педагог, ғалым. Филология ғылымының кандидаты (1959), доцент (1963).
ҚазМУ-дың филология факультетін (1949), Ұлттық ғылым академиясының аспирантурасын (1957) бітірген.
«Қазақ тіліндегі күрделі анықтауыш сөйлемдер» (1962), «Қазақ және орыс тілдеріндегі күрделі сөйлемдерде салаластырудың сабақтастарға ауысуы» (1968) т.б. ғылыми еңбектері жарық көрді.
«Есте жүрген естелік» («Егемен Қазақстан», 29 маусым, 1996), «Ұмытылмас ұшырасулар» (сонда, 24 қыркүйек, 1996), «Жадымда жүрген жаңғырық» (сонда, 25 қыркүйек, 1996), «Ұлы ұстаз шапағаты» (сонда, 19 қараша, 1996), «Ұлы ұстазбен ақырғы ұшырасу» (сонда, 10 қыркүйек, 1997), «Мұхаңның мұражайы осылай ашылған» («Жас алаш», 15 наурыз, 1997) т.б. мақалаларында Әуезовтің өмір кезеңдерінен елес беріп, оның теңірегіндегі адамдармен қарым-қатынасы, адамгершілігі, білімпаздығы, жүрегінің кіршіксіз тазалығы сияқты асыл қасиеттері туралы өз пайымдауларын баяңдаған.
Байтоғаеваның осындай естеліктері «Біз және біздің замандастар» атты кітабында қайта жарияланды.[1]
Дереккөздер
өңдеу- ↑ Мұхтар Әуезов энциклопедиясы — Алматы, «Атамұра» баспасы, 2011 жыл. ISBN 978-601-282-175-8
Бұл мақалада еш сурет жоқ.
Мақаланы жетілдіру үшін қажетті суретті енгізіп көмек беріңіз. Суретті қосқаннан кейін бұл үлгіні мақаладан аластаңыз.
|
Бұл — мақаланың бастамасы. Бұл мақаланы толықтырып, дамыту арқылы, Уикипедияға көмектесе аласыз. Бұл ескертуді дәлдеп ауыстыру қажет. |