Диахрониялық лингвистика

Диахрониялық лингвистика(тарихи, эволюциялық) (гр. dia гр. chronos - уақыт орыс. диахроническая лингвистика) — тілдің тарихи даму процесінде байқалатын заңдылықтарды зерттейтін тіл білімінің саласы.


Диахрониялық лингвистика тілдік құбылыстарды олардың нақты тарихи дамуымен байланысты зерттеу нәтижесінде пайда болған. 20 ғасырдың 2-жартысынан бастап диахрониялық лингвистика тіл жүйесіндегі диахрондық өзгерістерді, онда олардың алатын орнын зерттеуге бағытталды.[1][2]

Тағы қараңыз:

өңдеу

Дереккөздер

өңдеу
  1. Тіл білімі терминдерінің түсіндірме сөздігі — Алматы. «Сөздік-Словарь», 2005 жыл. ISBN 9965-409-88-9
  2. Орысша-қазақша түсіндірме сөздік: Ғылымтану. Жалпы редакциясын басқарған э.ғ.д., профессор Е. Арын- Павлодар: ҒӨФ «ЭКО», 2006. ISBN 9965-808-78-3