Дмитрий Николаевич Анучин

Анучин Дмитрий Николаевич (27.8.1843, Санкт-Петербург — 4.6.1923, Мәскеу) — орыс антропологы, этнограф, археолог және географ. Ресей ғылым академиясының, Қазан ун-тінің, Лондон антропол. ин-тының құрметті мүшесі. 1875 жылдан Мәскеу археол. қоғамының жұмысына араласты. Мәскеу ун-тінің профессоры (1891), Ресей ғылым академиясының академигі (1896). 1880 ж. Мәскеу ун-тінің жанында тұңғыш құрылған антропология кафедрасын, 1885 жылдан өмірінің соңына дейін геогр. кафедрасын басқарды. Жаратылыстану, антропология және этногр. әуесқойлар қоғамының президенті болды. А-нің ғылыми жұмыстарының негізгі бағыты — этник. антропол. мен адамдардың шығу тегін зерттеуге арналған. Оның зерттеулері түркі халықтарының, оның ішінде қазақ антропологиясының дамуына ықпал етті. Оның адам бас сүйегінің аномалиясы (1880), Ресейдегі еркектердің көбеюінің геогр. таралуы (1889) туралы зерттеулері ғыл. құндылығын жоғалтпаған. А. — геоморфол., гидрол. және ел тану саласында көптеген еңбектер жазды. А-нің тарихи еңбектерінің ішінде бастысы — “Ермаққа дейінгі Сібірді зерттеудің тарихы туралы” (1890) кітабы.[1]

Анучин Дмитрий Николаевич.

Дереккөздер өңдеу

  1. Карпов Г. В., Путь ученого, М., 1958.