Ерікті өлең
Ерікті өлең - қалыптасқан өлең өлшемін берік сақтамай, тармақтардың ырғағын еркін өрнектейтін өлең түрі. Ырғағы құбылмалы келетіндіктен Ерікті өлең сөйлеу интонациясына өте жақын болып келеді. Оның кейбір үлгілері халық поэзиясында, әсіресе шешендік сөздерде жиі кездеседі. Ерікті өлеңнің ескі жыраулардың толғауларына тән дәстүрін жалғастырған үлгісі Махамбет поэзиясында мол. Мысалы:
“ Садағына сары жебені салдырған,
Садағының кірісін
Сары алтынға малдырған.
Тереңнен көзін ойдырған,
Сүр жебелі оғына
Тауықтың жүнін қондырған.
Маңдайын сары сусар бөрік басқан,
Жаурынына күшіген жүнді оқ шанышқан. ”
- С.Сейфуллиннің "Бір акынның сандырағы"
- І.Жансүгіровтің "Ала бие"
- Д.Әбілевтің "Айтшы, теңіз, сырыңды маған"
С.Мәуленовтің "Адам өлмейді" поэзиялық туындыларын Ерікті өлең түріне жатқызуға болады. Ерікті өлеңнің қазіргі поэзиядағы үлгілерінен қара сөзге тән сөйлем құру ерекшеліктерін, өлең ырғағына жанастыра ұтымды қолдануға бейімдік айқын байқалады.[1]
Дереккөздер
өңдеу- ↑ “ Қазақ әдебиеті. Энциклопедиялық анықтамалық. — Алматы: «Аруна Ltd.» ЖШС, 2010 жыл.ISBN 9965-26-096-6
Бұл мақаланы Уикипедия сапа талаптарына лайықты болуы үшін уикилендіру қажет. |
Бұл мақалада еш сурет жоқ.
Мақаланы жетілдіру үшін қажетті суретті енгізіп көмек беріңіз. Суретті қосқаннан кейін бұл үлгіні мақаладан аластаңыз.
|