Еңбек мектептері

Еңбек мектептері - педагогикадағы бағыт, балаларды жан-жақты тәрбиелеуді олардың еңбек біліктері мен дағдыларының белгілі кешенін үйретумен, кәсіби бағдардың формаларымен қиюластырады. Алғаш рет бұл идея ерте утопиялық социализм өкілдерімен уағыздалды (Т. Mop, Т. Кампанелла), олар болашақ толық жетілген қоғамды ұйымдастыру жобаларында қоғам мүшелерінің енімді еңбекке қатысуын кездеген. Тәрбие мен білім беруде еңбек элементіне Реформацияның идеологтары, Жаңа дәуірдің көптеген педагогтары (Я. Коменский, Ж.Ж. Руссо, И. Песталоцци и др.) зор мән берген. Дьюи бойынша, еңбек - мектептегі оқу-тәрбие процесінің жүйеқұраушы өзегі. Еңбек мектебінің өкілдері политехникалық білімді, сауатты, іс-әрекет түрлерін жылдам ауыстыруға, шешімдерді дербес қабылдауға, өздігінен білім алуға қабілетті қызметкерді даярлау міндетін шешуге тырысты. XIX ғ. Батыста Е.М. теоретигі және ұйымдастырушысы Георг Кершенштейнер (1854-1932) болды. Кеңес мектебі бастапқыдан еңбек және политехникалық мектеп ретінде құрылды.