Жаужұмырұлттық тағам. Ертеректе Жаужұмырды жол азығы ретінде пайдаланған. Қазақстанның кейбір аймақтарында “жаубүйрек”, “май түймеш”, “жол қазан” деп те атайды. Жаужұмырды малдың етін сүйегінен ажыратып, құйрық май, өкпе-бауырымен бірге турап, оған тұз, бұрыш, лавр жапырағын, аскөк, сәбіз, кейде бөлек қайнатып алған күріш, тары қосып, мейлінше баптап, су қоспай жасайды. Ет көмілетін жер (жерошақ) қазылып, мал сойылғанша қыздырыла береді. Жерошақ әбден қызып болғанда қоламтаның ортасын шұңқырлап, теріге немесе қарынға салынған етті көмеді де, топырақпен жауып, содан кейін үстіне от жағады. 2,5 сағат мөлшерінде көмілген ет пісіп болады. Сол кезде оттың күлін, еттің бетін жапқан ыстық топырақты ептеп ашып, қарынды тіліп жіберіп, етті алып жей беруге болады. Егер сойған мал арық болса, Жаужұмырдың ұсақталған етінің үстіне тоң май, сары май, қаймақ немесе өсімдік майын құйып пісіреді. Жаужұмырға сүр, қазы-қарта, жал-жая қосса дәмдірек болады.[1]

Тағы қараңыз

өңдеу

Дереккөздер

өңдеу
  1. Қазақ тілі терминдер сөздігі I том