Желпең – жылы мезгілде киілетін жеңіл жұқа баскиім.

Желпең. "Туркестан этюды с натуры В.В.Верещагина" (СПб., 1874) атты еңбектен.

Сипаты

 
Желпең. СПб., РЭМ қорынан.

Төбесі шошақ етіп, төрт сайдан құралып тігілген. Оған желкелік пен құлақша деп аталатын доғалданып келген ауқымды бөліктер қондырылған. Желпең адамның құлақ пен желке тұсын тұтастай жауып тұрады. Алдыңғы бөлігінің маңдай тұсы күнқағар тәрізді етіп келте жасалған. Желпеңнің екі жағының да құлақ тұсынан (ішінен немесе сыртынан) матадан ызылған құлақбау қадалған. Ол бау тамақтың астынан байлауға арналған.
Санкт-Петербордағы РЭМ-нің қорына ХІХ ғасырдың соңында Атырау өңірінен түскен (суретте) қазақ арасында аса сирек кездесетін мұндай баскиім өте сапалы талдырма киізден жасалған. Бір қарағанда күләпараға ұқсас болғанмен, одан өзгешелігі төбе жағы биіктеу шошақ болып келеді. Сондай-ақ, желпеңнің талдырма киізден жасалатындығымен ерекшеленеді.[1]

Дереккөздер

  1. ҚАЗАҚТЫҢ ЭТНОГРАФИЯЛЫҚ КАТЕГОРИЯЛАР, ҰҒЫМДАР МЕН АТАУЛАРЫНЫҢ ДӘСТҮРЛI ЖҮЙЕСI. Энциклопедия. – Алматы: РПК “СЛОН”, 2012. – (илл.) ISBN 978-601-7026-17-23-том: К – Қ – 736 бет.ISBN 978-601-7026-21-9

Әдебиеттер

  • Қазақтың дәстүрлі киім-кешегі. Ғылыми каталог (қазақ, орыс, ағылшын тілдерінде). Ғылыми редактор және жоба жетекшісі Нұрсан Әлімбай. Алматы: Өнер, 2009;
  • ҚР МОМ – материалдарынан;
  • ОМЭЭ – материалдарынан.