Корнелий Люцианович Зелинский
Зелинский Корнелий Люцианович(18.1.1896, Ресей, Мәскеу – 25.2.1970, сонда) – орыс ғалымы, әдебиеттанушы, филология ғылымдарының докторы (1964).
Мәскеу университетін бітірген (1918). Кеңес Одағы құрамындағы халықтар әдебиеті және шет ел әдебиеті туралы көптеген зерттеу еңбектер жазған. Қазақ халқының ұлы ақыны Жамбыл Жабаев туралы монография жазып, оның шығармалары әлем халықтарына танытуға елеулі үлес қосты. Еңбек Қызыл Ту орденімен және медальдермен марапатталған.
Шығармалары
өңдеуПоэзия как смысл, М., 1929; Джамбул, М., 1955; Октябрь и национальные литературы, М., 1967.[1] Өлеңдер кітабы (1928-1931), Ескі үйдің құпиясы (1928), Танктің командирі (1937), Екі кеменің ертегісі (1952), Құмарлық тілек (1952) романы, "Капитан Лудовтың бүркіттері" циклі: Көк және қара (1960-1962), Мұхитта (1953-1956), Ауыр шайқастаға қоңыраулар (1959), Теңіз әңгімелері (1964), Теңіз, кеме және сіз (1972).[2]
Дереккөздер
өңдеу- ↑ "Қазақ Энциклопедиясы",4 том 3 бөлім
- ↑ Ілияс Жансүгіров: Энциклопедия. Алматы. «Кітап» баспасы 2019. 99-бет.
| Бұл мақаланы Уикипедия сапа талаптарына лайықты болуы үшін уикилендіру қажет. |
| Бұл мақалада еш сурет жоқ.
Мақаланы жетілдіру үшін қажетті суретті енгізіп көмек беріңіз. Суретті қосқаннан кейін бұл үлгіні мақаладан аластаңыз.
|
|
Бұл — мақаланың бастамасы. Бұл мақаланы толықтырып, дамыту арқылы, Уикипедияға көмектесе аласыз. Бұл ескертуді дәлдеп ауыстыру қажет. |