ИГА — әртүрлі формада қан сарысуында және секреттерде кездеседі. Сарысу құрамында негізінен мономерлер түрінде, сондай-ақ димерлі және жоғарғы құрылымда да кездесе береді. ИГА сарысудағы концентрациясы 156—294 мг/100 мл. Мономердің мысалы 150000— 160000, түну керсеткіші 75. Н-тізбектің мысалы 55 000-дей. Димердің тұну көрсеткіші 105, тримердікі — 135, тетрамердікі 16—175. ИГА-ның жартылай ыдырау мерзімі 5—6,5 күн. Молекула құрамына 5—10% карбогидраттар кіреді. ИГА- ның өзі екі топқа бөлінеді ИГА1 және ИГА2. ИГА-лимфоциттердің антиденеге тәуелді уыттылығын күшейтеді, вирус аурулары кезінде вирусты орап алып оның нысана-торшаға енуіне мүмкіндік бермей, үлкен қорғаныс қызметін атқарады. Сjл ИГА-дері — уыз, сілекей, көз жасының негізгі ИГ тобы. Сарысу ИГА-дан сөлдік ИГА- ның өзгешілігі ол негізінен ИГА2 тұрады. Мономер, димер және тримерлі формаларда кездеседі. Димерлер мен тримерлер құрамына қосымша екі полипептиді секреторлы компонент (5с) және Л-тізбегі кіреді. ИГА пішініне байланысты мысалы 305 000 және одан жоғары болады, диментация тұрақтылығы 11,53. Сөлдік ИГА-сы тыныс, ас корыту жолдарының шырышты қабаттарының эпителий торшаларына ауру қоздырғыштары еніп және жиналатын жерлерінде басты корғаныс қызметін атқарады. [1]

Дереккөздер өңдеу

  1. Вирусология, иммунология, генетика, молекулалық биология. Орысша-қазақша сөздік. – Алматы, «Ана тілі» баспасы, 1993 жыл. ISBN 5-630-0283-X