Императив - талап, бұйрық, заң; Канттың практикалық ақылды сынауымен байланысты. Императив жеке тұлғаның ұстанған ережелеріне қарсы жалпыға бірдей ережелер. Императив не болжамды, не категориялық болуы мүмкін. Біріншісі көкейдегі мақсатқа (мысалы, пайдаға ұмтылу) байланысты, екіншісі үзілді-кесілді бұйырады. Адам табиғи мақұлық ретінде ақыл негізінде бекітілген заңдарға бағынады. Кант этикасының негізгі заңы бойынша, адамға тек мақсатқа жетудің құралы деп қарау күнә болып саналады.[1]

Дереккөздер

өңдеу
  1. Орысша-қазақша түсіндірме сөздік: Философия/жалпы редакциясын басқарған э.ғ.д., профессор Е. Арын – Павлодар: «ЭКО» ҒӨФ, 2006. ISBN 9965-808-82-1