Имру-уль-кайс
Имру әл-Кайс ибн Худжр ибн әл-Харис әл-Кинди (араб.: اِمرؤ القيس بن حجر بن الحارث الكندي) — араб ақыны.
Кинд тайпасынан шыққан. Әкесі Худжра ибн аль-Хариса аль-Кинди, Кинд әулетінің соңғы патшасы болған. Әкесінің байлығымен ерке өскен Имру-уль-кайс көңіл-күй әуеніне салынып, өлең жазумен айналысты. Әкесі "Сарайдағы атақ-дәрежеңе өлең жазу сай емес",- деп, оның творчествосына тыйым салмақ болды. Оған көнбеген Имру-уль-кайс үйден безіп, аң аулап, қызық қуып жүреді.
Асад руының адамдары әкесін өлтіргенде ғана (530 ж.), әкесінің байлығы мен билігін алу үшін сарайға келуге әрекеттенеді. Бірақ ол әрекетінен ештене шықпайды.
Имру-уль-кайс шығармаларының бәрі бірдей түгел сақталмаған. Имру-уль-кайс өз поэзиясы арқыла муаллақ (қасыда) жанрының бастаушысы және араб әдебиетінде жырлаушы болды.
| Имру аль-Кайс ибн Худжр ибн аль-Харис аль-Кинди | |
| араб.: اِمرؤ القيس بن حجر بن الحارث الكندي | |
 | |
| Туған күні |
501 жыл |
|---|---|
| Туған жері | |
| Қайтыс болған күні |
544 жыл |
| Қайтыс болған жері | |
| Қызметі |
араб ақыны |
| Әкесі |
Худжра ибн аль-Хариса аль-Кинди, Кинд әулетінің соңғы патшасы |
| Анасы |
Фатима бинт Рабиаа |
Дереккөздер өңдеу
- “Қазақстан”: Ұлттық энциклопедия/Бас редактор Ә. Нысанбаев – Алматы “Қазақ энциклопедиясы” Бас редакциясы, 1998