Ицзу

Ицзу (йи, й, ий) — Оңтүстік Қытайдағы халық. Сондай-ақ негізгі этникалық топқа жақын ұлттарды қамтиды: носу, аси, сани, ачже, лалоба. Жалпы саны 7,8 млн. адам. (2000 ж.санақ). Бірнеше Ицзу топтары солтүстік Вьетнамда (3,3 мың адам - (1999, халық санағы) және Лаоста тұрады. Негізінен Юньнань, Сычуань (Ляньшань аймағында), Гуйчжоу провинцияларында, Гуанси-Чжуан автономиялық ауданында тұрады.

Ицзу
йи, й, ий
Бүкіл халықтың саны
7,8 млн
Ең көп таралған аймақтар
Қытай,  Вьетнам
Тілдері
ицзу тілі
Діні
даосизм, дәстүрлі наным-сенімдер

Тілі

Тілі - ицзу, қытай-тибет отбасының тілі.

Діні

Сенушілер – даошылар, конфуцийшілер, кейбіреулері дәстүрлі наным-сенімдерді ұстанады.

Кәсібі

Ицзулар егіншілікпен (жүгері, қарақұмық, күріш, бұршақ, таро) және мал шаруашылығымен (ірі және ұсақ мал, шошқа, жылқы), тауда аңшылық, терушілікпен айналысады. Керамика, тоқымашылық, ұсталық өнері дамыған.

Ұлттық киім киген әйел.

Өмір салты

Отбасы шағын. Дәстүрлі отбасылық әдет-ғұрыптары - әмеңгерлік, әйелді сатып алу және алып қашу.

Дәстүрлі баспаналары

Елді мекендері күзет мұнараларымен қоршалған төбесі бар 8-10 ағаштан немесе сиректеу тастан жасалған үйлерден тұрады.

Дәстүрлі киімдері

Ерлер шалбар, күртеше, жүннен тоқылған ұзын шапан (чарва), тақия, әйелдер – жүн белдемше мен күрте, мереке күндері – ою-өрнекті алжапқыш, иығына лента тағып жүреді, киімдерінде қара түс басым. Күміс сырғалар мен білезіктер жиі кездеседі.

Дәстүрлі тағамдары

Негізгі тағамы – ет қосылған жарма, көкөніс, бұрыш, тандыр нандар, қырыққабат қосылған сорпалар. Сусыны - сүт, май және тұз қосылған шай.