Контекст (лат. contextus – қосылу, байланысу), тіл білімінде – тілдік тұлғалардың мағынасын айқындайтын сөздік орта. Тілдегі сөздердің бірсыпырасы көп мағыналы болып келеді. Ондай сөздердің қандай мағынаны білдіріп тұрғаны сөйлем ішінде, басқа сөздермен байланыста қолданылғанда айқындалады. Мысалы, “Қайық екі буыннан құралған сөз”, немесе “Оның аяғына жасалған операция сәтті болды” деген сөйлемдерде “буын”, “операция” сөздері бір түрлі мағыналарды білдірсе, “Қолымның буындары ауырады”. “Соғыс операциясы аяқталды” деген сөйлемдерде екінші түрлі мағыналарды білдіреді. Бұл сөздердің қандай мағынада қолданылғаны олардың айналасындағы басқа сөздерден байқалып тұр. Бұл – тілдік Контекст. Сонымен бірге тұрмыстық Контекст. те болады. Оған сөз мағынасын түсінуге себепші болатын тұрмыстық орта жатады.[1][2]

Дереккөздер

өңдеу
  1. Биекенов К., Садырова М. Әлеуметтанудың түсіндірме сөздігі. — Алматы: Сөздік-Словарь, 2007. — 344 бет. ISBN 9965-822-10-7
  2. "Қазақ Энциклопедиясы", 11 - том