Ләмахат мин Нафахат әл-Құдыс, Ләмәһәт мин нәфәһатил-Кудс — діни шығарма. Мұхаммед Алим Сыддиқи Алауи бұл шығарманы Қожа Ахмет Иасауи түсінде аян бергеннен кейін жазып, Сұлтан Мұхаммед Баһадүр ханға арнаған. Парсы тілінде жазылған кітап екі бөлімнен тұрады: бірінші бөлімде жаһи зікірге (жария, дауыстап салатын зікір) шариат тарапынан рұқсат етілгендігін әңгімелейтін аяттар мен хадистер, екінші бөлімде Иасауиден бастап Иасауи тізбегіндегі (силсиласындағы) шейхтерге қатысты аңыздар берілген. Автор сопы Данышменди мен Имам Хұсамеддин Хусейн (Құсайын) Сығанақи шығармаларын пайдаланған. Шығарма алғаш рет Ташкентте басылды (1909), екінші басылымы Мұхаммед Назир Панчаның алғы сөзімен Исламабадта шықты (1986). Алим Шейх деген атпен танымал болған Алауи хижра бойынша 972 ж. Ташкентте туылып, 1043 ж. Самарқандағы Алиабадта қайтыс болған, Иасауи ізбасарларының бірі, көп жылдар бойы білім беру ісімен айналысқан. Оның еңбегіне Қожа Фатулла бин Абдулбасит Азизади толықтырулар енгізіп, өз нұсқасын “Такмила и Ләмәһәт” атады. Кітап Алим Шейхтың өмірбаянымен, оған қатысты аңыздармен толыққан. Бұл еңбек Мәдина қ-ндағы Ариф Хикмет кітапханасында сақтаулы (902/107). М.Алауидің мұнан басқа “Рисала-и Манакиб” атты шығармасы бар.

Дереккөздер өңдеу

  • Урунбаева-Епифановой, Собрание Восточных рукописей Академии Наук Узбекской ССР, Таш., 1964
  • Семенова А.А., Собрание Восточных рукописей Академии Наук Узбекской ССР, Таш., 1975
  • Акимушкин О.Ф., Персидские и Таджикские рукописи института народов Азии и СССР, М., 1994.