Мен жасымнан көп көрдім...

«Мен жасымнан көп көрдім...» — Абайдың 1876 ж. Абралы (1827-1918) деген замандасына арнап жазған өлеңі. Барлығы 22 тармақтан, 3 шумақ тұрады.

Абралы оқымаған, сауатсыз адам болса керек. Сонысына қарамай ораза-намаздан қалмай, құдайға бар ықыласымен құлшылық етеді екен. Бірақ намаз аяттарын дұрыс жаттап алуға әрекет жасамаған. Абай Абралыны әжуалау арқылы дін жолын ұстаған дүмшөлерді сынға алған.

Тармақ саны әр түрлі буынды 3 шумақтан тұрады. 1, 3 - шумақтар - 8 жол (ұйқасы -а, -ә, -б, -ә, -ғ, -ә, -д, -ә), 2-шумақта -6 жол(ұйқасы-а, -ә, -б, -ә, -ғ, -ә). Өлең алғаш рет ақынның 1933 ж. Қызылордада жарық көрген толық жинағында жарияланған. Өлең басылымдарында ешқандай текстологиялық өзгерістер көздеспейді. Тек 1957 жылғы жинақта өлеңнің соңғы: «Осы оқумен намаздың Қай жерінде сауап бар? Тегін ойлап байкасаң, Мұнда ми жоқ, кұлақ бар», - деген жолдары бөлек туынды ретінде берілген.