Мен сәлем жазамын...

«Мен сәлем жазамын...» — Абайдың 1897 ж. жазған өлеңі. Әрқайсысы 4 тармақты 3 шумақтан тұрады. Ақынның нәзік лирикалық сезімге құрылған махаббат жырлары қатарында белгілі орын алады. «Жарқ етпес қара көңлім не қылса да» атты өлеңіндегідей мұндада өзінің сүйіспеншілік сезіміне жауап таппаған ғашық жігіттіңің құсасы, сағындырған жарына үзіліп, үздігіп жазған сәлем хаты түрінде жеткізіледі. Алыстан ынтығып, сырттай иемденген шарасыз жігіт өзінің жай-күйінне сәлемшіден жеткізе алмай, не қыздан жылы сөз ести алмай, іштен тынып шерменде болады. Күткен үміті ақталмауға айналғаннан кейін, үзілген күдерімен бірге өз өмірінің қызығы да сөніп бара жатқанын айтып мұңаяды. Өлең буынды шалыс ұйқаспен кестелеңген. Алғаш рет ақынның 1933 ж. Қызылорда қаласында жарық көрген толық жинағында жарияланды. Өлең басылымда- рында аздаған текстологиялық өзгерістер кездеседі. 1939, 1945,1954 жылғы жинақтарда 3-шумақтың 4-жолы «Тозады енді ажарым» түрінде берілген, ал кейінгі басылымдарда «Тозды енді ажарым» деп түзетілген. Өлең ағылшын, башқүрт, қарақалпақ, қырғыз, орыс, өзбек, татар, тәжік, түрікмен, үйғыр тілдері- не аударылған. Абайдың бұл өлеңіне композитор Н. Меңдіғалиев ән шығарған.