Миозит (грек. myos – бұлшық ет) – қаңқа бұлшық еттерінің қабынуы. Миозит жедел және созылмалы түрлерге ажыратылады. Жедел Миозит жедел пайда болатын жұқпалы аурулардың (тұмау, ревматизм, т.б.), жарақаттың (бұлшық ет жарақаты), бұлшық еттерге қалыптан тыс күш түскенде немесе инфекция түскен тіндерден бұлшық етке қарай жайылуының (мысалы, сүйектен) салдарынан туады. Миозиттің бұл түрі тез арада дамиды. Негізгі белгілері: бұлшық еттегі жергілікті ауырсыну, оның кернеліп қатаюы; ауырсыну бұлшық етті саусақтармен басқанда және қозғалыс кезінде айқын байқалады. Созылмалы Миозит біртіндеп дамиды. Ол, көбінесе, созылмалы жұқпалы аурулардың (туберкулез, мерез, т.б.) салдарынан немесе кәсібіне байланысты ауру адамның бұлшық еттерінің шаршауынан, қажуынан пайда болады. Созылмалы Миозит белгілері жедел Миозитке ұқсас, бірақ олардың біліну дәрежелері жедел Миозитпен салыстырғанда бір шама төмен болады. Миозитті емдеу тікелей дәрігердің бақылауымен жүзеге асырылады. Емдеу шаралары ретінде инфекцияға қарсы күрес, бұлшық еттердің жұмысына теріс әсер ететін құбылыстарды реттеу, ауру сезімін басатын дәрі-дәрмектерді қолдану. Жергілікті ем ретінде массаж, физиотерапевтік ем түрлерін пайдалануға болады. Созылмалы Миозитті санаторлық - курорттық (шипалы балшық, минералды су, т.б.) емдеу қажет.[1]

Миозит

Сілтемелер өңдеу

Дереккөздер өңдеу

  1. Қазақ энциклопедиясы, 6 том