Моисей Соломонович Урицкий
Урицкий Моисей Соломонович (02.01.1873, Черкассы, - 30.08.1918, Петроград) — Россиядағы революциялық қозғалыстың қайраткері. 1917 жылдан Компартия мүшесі. Көпес отбасында туған. Киев университетінің заң факультетін бітірген. 1890 жылдардан революциялық қозғалысқа қатысты, насихат жұмысын жүргізді, 1899 жылы тұтқындалып, Якутск губерниясына жер аударылды. Онда 5 жыл болды.
| Моисей Соломонович Урицкий | |
| |
| Ізбасары | Глеб Бокий |
|---|---|
| Өмірбаяны | |
| Дүниеге келуі | 2 (14) қаңтар 1873 Черкассы, Киев губерниясы, Ресей империясы |
| Қайтыс болуы | 30 тамыз 1918 (45 жас) Петроград |
өңдеу  |
|
РСДЖП екінші съезінен (1903) кейін меньшевиктерге келіп, партия жұмысын жүргізді. 1906 жылы Вологдаға, кейін Архангельск губерниясына жер аударылды. 1914 жылы шетелге кетті. 1917 жылғы Сәуір революциясынын кейін У.Петроградқа қайтып оралды. РСДЖ(б)П алтыншы съезіне қатысып, партияның ОК мүшелігіне сайланды. РСДЖ(б)П ОК-нің 1917 жылғы 16 (29) қазандағы мәжілісінде қарулы көтеріліске басщылық ету үшін Әскери революция партиялық орталыққа енгізілді. У. Пертоград әскери-революция комитетінің мүшесі, Сыртқы істер министрлігінің комиссары, кейінірек - Құрылтай жиналысын шақыру ісі жөніндегі Бүкіләлемдік росс комиссияның комиссары болды. РК(б)П жетінші съезінде ОК мүшелыгіне кандидат болып сайланды. 1918 жылы Петроград Төтенше комиссиясының төрағасы. Эсер А.Канегиссер қастандықпен атып өлтірді. [1]
Дереккөздер
өңдеу- ↑ Қазақ Совет энциклопедиясы: Алматы, 1977. 11 том.