Музыкалық эстетика
Музыкалық эстетика[1] – музыканың табиғатын және оның көркемдік қасиетін зерттейтін ғылыми таным. Музыкалық эстетика өмір шындығын музыкада бейнелеудің өзіндік тәсілдері мен формаларын, музыкалық образдардың сипаттары мен мәнін, музыкадағы әсемдік категорияларын, мазмұн мен түрді, объективтілік пен субъективтілікті, типтілік пен дербестікті, логикалық пен эмоционалдықты, мәнерлеушілік пен бейнелеушілікті зерттейді. Музыкалық эстетика сондай-ақ музыка өнерінің идеялық, халықтық, көркемдік мәселелерін, оның қоғамдық мәнін, тарихи және ұлттық шарттылығын, дәстүр мен жаңашылдықты, еркіндік пен жеке өзгешеліктерді, стиль мен жанрды сөз етеді. Музыка жазу, оны орындау және қабылдау принциптері физикалық заңдармен, психикалық процестермен байланыстырыла зерттеледі. Музыкалық эстетика, сонымен қатар, музыкалық ойдың, музыкалық тілдің, музыкалық форманың жалпы заңдылықтарын, музыканың, өнердің басқа да салаларымен арақатынасын және байланысын зерттейді.
Дереккөздер
өңдеу- Қазақ энциклопедиясы
- Кремлев Ю.А., Очерки по вопросам музыкальной эстетики, М., 1957
- Лосев А.Ф., Античная музыкальная эстетика, М., 1960
- Шестаков В.П., От эпоса к аффекту. История музыкальной эстетики от античности до 18 в., М., 1975
- ↑ Қазақстан энциклопедиясы, VI-том
| Бұл мақаланы Уикипедия сапа талаптарына лайықты болуы үшін уикилендіру қажет. |
| Бұл мақалада еш сурет жоқ.
Мақаланы жетілдіру үшін қажетті суретті енгізіп көмек беріңіз. Суретті қосқаннан кейін бұл үлгіні мақаладан аластаңыз.
|
|
Бұл — мақаланың бастамасы. Бұл мақаланы толықтырып, дамыту арқылы, Уикипедияға көмектесе аласыз. Бұл ескертуді дәлдеп ауыстыру қажет. |