Мықын сүйек (os ilium, лат. os—сүйек, ilium — мықын) — пішіні үш бұрышты келген, жамбас сүйегінің құрамына кіретін жалпақ сүйек. Ол мықын сүйегі денесінен және мықын сүйегі қанатынан тұрады. Мықын сүйегі қанатының сыртқы төмпегі—сербек, ал ішкі төмпегі құйымшақ төмпегі деп аталады. Мықын сүйегі қанатының бөксе бұлшықеттері бекитін сыртқы бетін — бөксе беті, ал мықын сүйегі қанатының ішкі беті ұзынынан өтетін догалық сызық арқылы екі бетке: құйымшақ қанатымен байланысатын сыртқы жағындағы беті құлақша бет, ішкі жағындағы беті жамбас беті деп аталады.[1]

Мықын сүйек.

Құрылысы

өңдеу

Мықын сүйегі дене мен қанаттан тұрады. Мықын сүйегі мен жамбас сүйегімен бірге олар жамбас сүйегін құрайды және тек әлсіз сызық түйісетін жерді көрсетеді.

Дене (лат. корпус) ацетабулумның бестен екісінен азын құрайды; сонымен қатар ацетабулум шұңқырының бөлігі болып табылады. Дененің ішкі беті жамбас қабырғасының бөлігі болып табылады және ішкі обтуратор нервінің кейбір талшықтарын тудырады.

Қанат (лат. ala) - бұл үлкен жамбасты бүйірден шектейтін үлкен кеңейтілген бөлік. Оның сыртқы және ішкі беті, жотасы және екі шекарасы бар — алдыңғы және артқы.

Дереккөздер

өңдеу
  1. Биоморфология терминдерінің түсіндірме сөздігі/ - Алматы: "Сөздік-Словарь", 2009. ISBN 9965-822-54-9