Мәснәуи
Мәснәуи (кейде мәздүж деп те аталады) [1] — Шығыс әдебиетінде көп кездесетін өлең түрі. Арабшадан аударғанда “екілік” деген мағына береді. Мәснәуи ислам дінінің аясында дүниеге келген. Мәснәуиде бәйіттің екі тармағы әә, бб бірдей ұйқасқа құрылады. Көлемі жағынан мәснәуидің белгілі бір шегі болмайды. Сондықтан Шығыс шайырлары тарихи жыр, қисса, әпсана сияқты ұзақ оқиғаларды жырлағанда осы мәснәуидің үлгісін қолданған. Шығыс мұсылман әдебиетінің жауһарлары болып саналатын Фирдоусидің “Шахнамасы”, Низамидің “Хамсасы”, Мәуләуидің “Мәснәуиі”, сондай-ақ ортағасырлық Қожа Ахмет Иасауи, С.Аллаяр сияқты түркі шайырлары мен қазақ әдебиеті тарихындағы “кітаби ақындардың” кейбір шығармалары мәснәуидің үлгісінде жазылған.
Дереккөздер
өңдеу- ↑ «Қазақстан»: Ұлттық энцклопедия / Бас редактор Ә. Нысанбаев – Алматы «Қазақ энциклопедиясы» Бас редакциясы, 1998 ISBN 5-89800-123-9, VI том
| Бұл мақаланы Уикипедия сапа талаптарына лайықты болуы үшін уикилендіру қажет. |
| Бұл мақалада еш сурет жоқ.
Мақаланы жетілдіру үшін қажетті суретті енгізіп көмек беріңіз. Суретті қосқаннан кейін бұл үлгіні мақаладан аластаңыз.
|
|
Бұл — мақаланың бастамасы. Бұл мақаланы толықтырып, дамыту арқылы, Уикипедияға көмектесе аласыз. Бұл ескертуді дәлдеп ауыстыру қажет. |