Уикипедия

Ар-намыс

(Намыс бетінен бағытталды)

Ар (кейде Ар-намыс, немесе бұлардан нәзік айырмашылықтарға ие Ар-ұждан, кейде Ар-ождан, ағылш. Conscience) — ерекше когнитивті-этикалық процесс болып, жеке адамның өзіндік моральдық философиясына сай, немесе ұстанған құндылықтар жүйесі негізінде қалыптасқан эмоциялар мен рационалды ассоциациялар. Ар әдетте адами тума әрі түпнұсқа ізгіліктің негізі болса, ал намыс сезімдік күш ретінде сол ішкі арға сай іс-көруге, батыл өмір сүруге талпыну, біртүрлі ішкі белсенділік пен қайрат көрсетуді білдіреді. Ұждан ардың сезімдік күйі. Орталық жүйке жүйесінің симпатикалық реакциялары секілді шұғыл сенсорлы қабылдаулар мен рефлексиялық жауаптарға негізделген ассоциациялардан туындаған эмоциялар және ойлар әдетте ар-намыстан өзгешелікке ие. Жалпы айтқанда, "ар", "ар-намыс" және "ар-ұждан" ұғымдары әдетте өз моралдық құндылықтарын басқалар бұзғанда пайда болған намыстану сезімін, сондай-ақ адам өз моральдық құндылықтарына өзі қайшы әрекеттер жасаған кезде пайда болған өкініш сезімін сипаттауға қолданылады. Мысалы, "ары жаншылу", "ары шыдамау", "ар-намысы тапталу", немесе "ар-ұжданы шыдамау", "ұжданы күйю", тб. Ар әдетте іс-әрекет алдында адамға моральдық тұжырым жасауды, өз ісін ар таразысынан өткізуді талап етеді, дегенмен мұндай моральдық тұжырымдар ақылға негізделуі керек пе, жоқ па деген мәселе бойынша антикалық дәуірде және ортағасырда талай дискуссиялар болып өтсе, қазіргі замандағы адамзаттың моралдық тұрмысында әлі романтизмдік, немесе реакциалы қозғалыстардың таласты тақырып болып келеді.

Ар-намыс және заң, Бамберг, Бавария, Германия

Діндер әдетте ар-намысты барлық адамдарға тән ішкі моральмен, игілікке толы ғаламмен және/немесе құдіретпен байланыстырады. Діндердің түрлі ритуалистік, мифтік, доктриналдық, құқықтық, институционалдық және материалдық ерекшеліктері ардың қалыптасуы мен ықпалы туралы тәжірибелік, эмоционалды, рухани немесе терең ойлармен сәйкес келе бермейді.[1] Жалпы зайырлы, немесе ғылыми көзқарастар ар қабілеті генетикалық белгіленген деп есептейді, ол мәдениеттің бір бөлігі ретінде үйрену мен дағдыдан қалыптасқан.[2]

Ар туралы жиі қолданылатын метафоралар көп: "ішкі дауыс", "ішкі бұйрық", "ішкі жарық",[3] немесе мысалы, гректер "даймондық белгі" (daimōnic) деп атаған, философ Сократ сүйенген нәрсе, ол әдетте адам қателесер, адасар кезде белгі беретін, адамды жамандықтан жалтартатын (ἀποτρεπτικός), тоқтататын ішкі дауыс. Қазақта "Жүрегіңді тыңда", Арыңды басшылыққа ал", "Арға қиянат", "Жігітті намыс, қоянды қамыс өлтіреді", "Ер мойнында қыл арқан шірімейді", "Бетінің арын белбеуіне түйіп" ... секілді көптеген әдеби сөз тіркестері мен мақал-мәтелдер бар. Төмендегі сипатталғандай, ар-намыс ұғымы әлемде жаппай қолданылатын[4] ұлттық және халықаралық құқықтық ұғым болып,[5] әлеуметтік жақсылықтар үшін игілікті істерге жетелейді,[6] әрі әдебиет, музыка және кино секілді көптеген шығармашылық салаларының маңызды тақырыбы болып келеді.[7]

КөзқарастарӨңдеу

Ардың жалпы адамзаттық қабылданған мағынасы, немесе оның этикалық шешім қабылдаудағы рөлі туралы әмбебап ортақ келісімді анықтама жоқ, дегенмен ол туралы үш түрлі көзқарас жүйесі бар:

 
Марк Аврелийдің қола мүсінінің қалдығы, Лувр, Париж: "Құдайды ескере отырып, бір риясыз әрекеттен екіншісіне өт. Әне сонда ғана рахат пен тыныштық табасың."

Ар туралы діни көзқарастарӨңдеу

Упанишадтардың, Брахма Сутралардың және Бхагавад Гитаның әдеби дәстүрлерінде ар-намыс жақсылық пен жамандық туралы білімнің қасиетін білдіретін белгі есептеледі, оны қайта-қайта туылған адам жаны көптеген замандар бойында белсенді әрекеттерді орындаудан және содан жинақталған жақсы кармадан алады.[8] Ади Шанкара өзінің Вивекачудамани моральдық дұрыс әрекетінде (яғни, басқалардан материалдық, немесе рухани сый күтпестен кішіпейілділікпен және мейірімділікпен жақсылық жасауды негізгі міндет ретінде ұстану) ар-намыс "жүректі тазартуға" және рухты тыныштандыруға көмектеседі, бірақ соған ғана сүйеніп "шындықты тіке қабылдай" алмаймыз дейді.[9] Бұл білім мәңгілік пен мәңгілік еместі ажыратуды және түптеп келгенде, толғаныс барысында шынайы Мен (self) және таза сана әлемі өзара бірігіп кеткенін түсінуді талап етеді.[10]

Зороастризм сенімінде өлген соң жан Бөлуші Көпірінде (Bridge of the Separator) сотқа тап болады; онда жаман адамдар өздерінің жоғары табиғаты, немесе ар-намысын терістегені үшін жазаланады, әрі "олар Жалғандар Үйінде (House of the Lie) мәңгілік қонақ болады".[11]

Қытайдың Рын (Ren) ұғымы ар-намысты, қоғамдық салт пен дұрыс адамара байланысты білдіреді; ол адамның жақсылық пен үйлесімділікке деген ішкі қабілетін көрсететін өмір моделі ретіндегі Дао (Жол) ережесін ұстануға көмектеседі.[12]

Ар-намыс ұғымы буддизмде де ерекше мәнге ие.[13] Мысалы, Пали жазбаларында Будда ар-намыстың жағымды аспектісін таза жүрекпен және сабырлы, дұрыс басқарылған ақылмен байланыстырады. Ар-намыс мұнда рухани күшке қатысты, әрі "әлемнің бір қорғаушысы". Будда сондай-ақ ар-намысты жанашырлықпен сабақтастырып, дүниедегі құмарлықтардың қысымы мен азаптардың жазасына барынша төзіп, дұрыс әрекетіміз ең соңында жүрекке дұрыс бойлау мен дұрыс толғану күйіне жеткенге дейін жалғасуын талап етеді.[14] Сантидева (685–763) Наландадағы ұлы солтүстік үнділік буддистік университетте жазып жариялаған «Бодхичарйаватара» (Bodhisattvacaryāvatāra, яғни Бодхисаттваның өмір жолына арналған нұсқаулық) кітабында былай деп жазады: жомарттық пен төзімділік секілді кемел ізгіліктің рухани маңызы зор, такапарлық пен нәпсі секілді жаман қасиеттер қаумалаған кезде сананы "жиналған ағаш кесегі" секілді шынықтыру керек, сонда адам толғанысқа шөгу (meditative absorption) барысында дұрыс түсінуге қарай ілгерілей алады.[15] Ар-намыстың буддизмдік нұсқасы барлық тіршілік иелеріне деген риясыз сүйіспеншілік ретінде көрінеді, бұл сезім біртіндеп күшейіп, тіпті де пак сана болып оянады,[16] онда ақыл-ой түрлі сезімдік қызығушылықтардан алыстап, өзін жеке біртұтастық ретінде таниды.[17]

Ар туралы Зайырлы қөзқарастарӨңдеу

Ар туралы философиялық көзқарастарӨңдеу

ТолығырақӨңдеу

Намыс адамның жан дүниесі мен Отанының, отбасының, ұлтының, қоршаған орта мен қоғамының мәнін сезінуімен оянып, соның амандығы мен бүтіндігі үшін күресінен көрініс табады. Өзін-өзі танудан бастау алған адамның рухани ізденісі оның қоршаған ортасын меңгеруіне ұласады. “Малым – жанымның садағасы, жаным – арымның садағасы” деген қағидадан көрініс тапқан, яғни ар-иманның қадірін білумен айқындалатын намыстың бір түрі адамның адамдық келбетін айқындайтын асыл қасиеті. Адам өз бойындағы ең асыл құндылық иман, ар-ождан қазынасы екенін танып білгеннен кейін, оны қорғау, ұлғайту қамымен ғылым, білім іздеп еңбектенсе ол шын мәніндегі намысты тапқаны күмәнсіз.

Намыстың тағы бір көрінісіӨңдеу

Намыстың тағы бір көрінісі – қоғамдағы өз орнын белгілегеннен кейінгі қауым алдындағы өзінің адамдық борышы, халқына еңбек ету бағытындағы адамның отансүйгіштік сезімі. Бұл оның ұлттық құндылықтарын түйсінуінен, туған халқымен етенелігін сезініп, оның рухани мұраларына деген риясыз ықыласынан және туған елін қорғауға ұмтылысынан байқалады. Сондай-ақ отбасының мұң-мұқтажын қамтамасыз ету және оны қорғаумен байланысты намыс тағы да көрініс береді. Адам өзі қымбат деп білген нәрсесін неғұрлым қастерлеп, құрметтесе және оған сүйіспеншілік сезіммен қараса – бұл намыстың белгісі. Демек, намыс адамға тән асыл ізгі махаббат сезімімен тығыз байланысты. Махаббат намыстың сезімдік қайнары болса, намыс махаббаттың құндылықтық мәні, әрекеттік қыры. намыс адамның жігерін жанып, ерлік пен тәуекелге жетелейтін, табандылығын арттырып, қажыр-қайрат беретін қуат. Баянсыз нәрселер үшін бәсекеге түсу намыстың белгісі емес. Ал адам қадір-қасиеті мәлім нәрселерді сыртқы жаудан қорғаумен қатар, ішкі жаудан яғни адамның өз бойындағы ішкі кеселдерінен қорғауының да маңызы зор және бұған өте көп күш-қайратын жұмсауға тура келеді. Намыс деңгейі адамның өз бойындағы нәпсіқұмарлық, қиянатшылдықпен күресінен де көрінеді. Себебі жоғарыда аталған құндылықтарға сыртқы дұшпанның жаулығынан гөрі адамның рухани азғындауымен ұштас қандай да бір қадірлі нәрсенің қасиетін жоятын нәпсіқұмарлықтың жаулығы басым.

Намыс туралы басқа көзқарастарӨңдеу

Моральдік сананың кең таралған ұғымдарының бірі. Ар сияқты, бұл да әдептік санатқа жатады, жеке адамның өзінің қоғамдағы мәртебесін тұтынуынан және қоғам тарапынан оның мойындалуына ұмтылысын көрсетеді. Намыстың өлшемдері қоғам алға басқан сайын тарихи өзгерістерге ұшырап тұрады. Жеке адамның намысы оның өзінің басының абыройын сақтауға тырысуымен байланысты. Ұжымның немесе қоғамның намысы жеке адамдардан құралған топтың әлеуметтік жағдайларымен және мүмкіндіктерімен қозғалады. Намыстың ең басты ерекшелігі оның асқақтығында, қасиеттілігінде. Сондықтан адамдар бар мүмкіндіктермен оны қорғауға тырысады.

СілтемелерӨңдеу

ДереккөздерӨңдеу

  1. ↑ Ninian Smart. The World's Religions: Old Traditions and Modern Transformations. Cambridge University Press. 1989. pp. 10–21.
  2. ↑ Peter Winch. Moral Integrity. Basil Blackwell. Oxford. 1968
  3. ↑ Rosemary Moore. The Light in Their Consciences: The Early Quakers in Britain 1646–1666. Pennsylvania State University Press, University Park, PA. 2000. ISBN 978-0-271-01988-8
  4. ↑ Booth K, Dunne T and Cox M (eds). How Might We Live? Global Ethics in the New Century. Cambridge University Press. Cambridge 2001 p. 1.
  5. ↑ БҰҰ - United Nations. Адам Құқықтарының жалпыға бірдей декларациясы - Universal Declaration of Human Rights, G.A. res. 217A (III), U.N. Doc A/810 at 71 (1948). http://www.un.org/en/documents/udhr/ accessed 22 October 2009.
  6. ↑ Amnesty International. Ambassador of Conscience Award Мұрағатталған 26 сәуірдің 2014 жылы.. Retrieved 31 December 2013.
  7. ↑ Wayne C Booth. The Company We Keep: An Ethics of Fiction. University of California Press. Berkeley. 1988. p. 11 and Ch. 2.
  8. ↑ Ninian Smart. The World's Religions: Old Traditions and Modern Transformations. Cambridge University Press. 1989. p. 382
  9. ↑ Shankara. Crest-Jewel of Discrimination (Veka-Chudamani) (trans Prabhavananda S and Isherwood C). Vedanta Press, Hollywood. 1978. pp. 34–36, 136–37.
  10. ↑ Shankara. Crest-Jewel of Discrimination (Veka-Chudamani) (trans Prabhavananda S and Isherwood C). Vedanta Press, Hollywood. 1978. p. 119.
  11. ↑ John B Noss. Man's Religions. Macmillan. New York. 1968. p. 477.
  12. ↑ AS Cua. Moral Vision and Tradition: Essays in Chinese Ethics. Catholic University of America Press. Washington. 1998.
  13. ↑ Jayne Hoose (ed) Conscience in World Religions. University of Notre Dame Press. 1990.
  14. ↑ Ninian Smart. The Religious Experience of Mankind. Fontana. 1971 p. 118.
  15. ↑ Santideva. The Bodhicaryavatara. trans Crosby K and Skilton A. Oxford University Press, Oxford. 1995. pp. 38, 98
  16. ↑ Lama Anagarika Govinda in Jeffery Paine (ed) Adventures with the Buddha: A Buddhism Reader. WW Norton. London. pp. 92–93.
  17. ↑ Ajahn Thate. Steps Along the Path. Thanissaro Bhikkhu (trans) Theravada Library 1994. http://www.accesstoinsight.org/lib/thai/thate/stepsalong.html (last accessed 11 May 2013)

Сыртқы сілтемелерӨңдеу

 
Уикидәйекте бұған қатысты дәйексөз жиынтығы бар:
Ортаққорда бұған қатысты медиа санаты бар: Conscience
«https://kk.wikipedia.org/w/index.php?title=Ар-намыс&oldid=3087086» бетінен алынған