Николай Константинович Симонов

Симонов Николай Константинович (4. 12. 1901, қазіргі Куйбышев, – 20. 4. 1973, Ленинград) – орыс совет актері, КСРО халық артисі (1950). Социалистік Еңбек Ері (1971).

1919–1922 ж. Санкт-Петербург Көркемсурет академиясында оқыды. 1924 жылдан өмірінің соңына дейін Ленинградтың академиялық драма театрында (1932–33 ж. ғана Куйбышев театрында) актер болды. Ол идеялық сенімі мен адамгершілік қасиеті жоғары, алдыңғы қатарлы совет адамдарының жарқын бейнесін жасады: Вершинин (Ивановтың «Бронепоезд 14–69-ында»), Берест (Корнейчкутың «Платон Кречетінде»), сондай-ақ Протасов (Л. Толстойдың «Тірі өлігінде»), Сатин ( Горькийдің «Шыңырау түбіндесінде»), Сальери (Пушкиннің «Моцарт пен Сальериінде»), Маттиас Клаузен (Гауптманиың «Күн батар алдындасында») т. б. Актерлік өнері жоғары, қаһармандық–романтикалық сазымен ерекшеленді. 1924 жылдан киноға түскен: Жихарев («Чапавета», 1934), Петр І ( осы аттас фильмде, 1937 – 1939), Чуйков («Сталинград шайқасында», 1949) т. б.

КСРО (1941, 1947, 1950) және РКФСР (1973) Мемлекеттік сыйлықтарының лауреаты. 3 рет Ленин орденімен және медальдармен марапатталған.