Патриарх (грек. patriarches, pater — әке немесе баба және агсһо — басқарамын) — көне өсиеттегі (Інжілдегі) мифтер бойынша еврей халықтарының арғы тегі, ру аталарының атауы: Авраам, Исаак, Иаков, Израиль. Израилдің 12 баласы еврей тайпаларының негізін құрушы болып саналады. Негізінде олар тайпалық құдайлардың аты болған. Тек Иудей діні қалыптасып, жеке құдай Яхвеге табыну шыққаннан кейін ғана адамдар санасында рулық ата ретінде қасиеттеу салтына айналған. Кейіннен бірқатар елдерде христиан шіркеуінің ғұламаларына берілетін жоғары атақ. Патриарх атағын беруді б. з. б. 451 ж. Халкидон соборы бекітті. Мұндай діни дәреже беру ғұрпын орыс православие шіркеуі 1589 ж. енгізді. Орыс Патриархтары 16—17 ғасырларда ірі-ірі жер иеленуші феодалдар болды. Олар мемлекеттің саяси өміріне белсене араласты.[1]

Дереккөздер

өңдеу
  1. Қазақ Совет Энциклопедиясы, 9том