Планк тұрақтысы
Планк тұрақтысы — әсерлерінің сипаты үздікті болатын көптеген физикалық құбылыстарды анықтайтын түбегейлі физикалық тұрақты. Планк тұрақтысы і таңбасымен белгіленеді. Бұл әмбебап тұрақтыны (і-ты) 1900 ж абсолюттық қара дененің сәуле шығару спектріндегі энергияның таралу заңдылықтарын зерттеу кезінде неміс физигі М.Планк енгізген. Оның ең дәлірек мәні Джозефсон эффектісі арқылы анықталған: і=(6,6261960,000050)10^34 Джс. Сонымен қатар ћ=і/2==(1,0545920,000008)10^34 Джс тұрақтысы (ол да Планк тұрақтысы деп аталады) да жиі пайдаланылады[1].
Дереккөздер
өңдеу- ↑ “Қазақ Энциклопедиясы”, VII-том
|
Бұл — мақаланың бастамасы. Бұл мақаланы толықтырып, дамыту арқылы, Уикипедияға көмектесе аласыз. Бұл ескертуді дәлдеп ауыстыру қажет. |
| Бұл мақаланы Уикипедия сапа талаптарына лайықты болуы үшін уикилендіру қажет. |
| Бұл мақалада еш сурет жоқ.
Мақаланы жетілдіру үшін қажетті суретті енгізіп көмек беріңіз. Суретті қосқаннан кейін бұл үлгіні мақаладан аластаңыз.
|