Резонатор

Резонатор (лат. resono — жауап қайтарамын, үн қосамын) — резонанстық қасиеті айқын байқалатын тербелмелі жүйе; белгілі бір жиіліктегі сыртқы күштердің әсері кезінде максималь амплитудалы тербеліс жасауға қабілетті тербелмелі жүйе.^[1] Бұл резонаторды алғаш рет екі жазық параллел айна түрінде жасауды 1958 ж. орыс физигі Александр Прохоров (1916 – 2002) және сол ж. американ физиктері Роберт Дикке (1916 – ?), Артур Шавлов(1921 – ?) және Чарльз Таунс (1915 – ?) ұсынған.

Сыртқы гармониялық (синусоидалық) әсерлер жиілігі Резонатордың меншікті жиілігіне сәйкес келгенде резонанс пайда болады. Синусоидалық емес күрделі әсерлердің ықпалымен Резонатор күрделі тербелістер жасайды. Бірақ оның спектрінде меншікті тербеліс жиіліктеріне жақын келетін жиіліктердің тербелістері ерекше ажыратылады. Резонаторға тербелмелі контур, көлемдік, оптик., ашық, акустик. Резонатор мысал бола алады.^[2]

Дереккөздер

↑ Орысша-қазақша түсіндірме сөздік: Механика / Жалпы редакциясын басқарған э.ғ.д., профессор Е. Арын - Павлодар : «ЭКО»ҒӨФ. 2007.-29 1 б. ISBN 9965-08-234-0
↑ Тіл білімі терминдерінің түсіндірме сөздігі — Алматы. «Сөздік-Словарь», 2005 жыл. ISBN 9965-409-88-9

Бұл — мақаланың бастамасы.
Бұл мақаланы толықтырып, дамыту арқылы, Уикипедияға көмектесе аласыз.
Бұл ескертуді дәлдеп ауыстыру қажет.

[1] Орысша-қазақша түсіндірме сөздік: Механика / Жалпы редакциясын басқарған э.ғ.д., профессор Е. Арын - Павлодар : «ЭКО»ҒӨФ. 2007.-29 1 б. ISBN 9965-08-234-0

[2] Тіл білімі терминдерінің түсіндірме сөздігі — Алматы. «Сөздік-Словарь», 2005 жыл. ISBN 9965-409-88-9

[1]

[2]