Сегнетоэлектрлік

Сегнетоэлектрлік — сыртқы электр өрісі әсерінен спонтанды (өздігінен жүретін) поляризацияның қайтымдылығымен және кері бағытталуымен әрі белгілі температура аралыгында (сегнетоэлектрлік фазада) сегнето-электрикте пайда болатын ілеспелі эффектілермен сипатталатын құбылыс.

Сегнетоэлектрлікті 1921 жылы чех ғалымы Й. Валашек "сегнет тұзы" деп аталатын NaKC4H406 • 4Н20 кристалында анықтаған.[1]

Дереккөздер

өңдеу
  1. Қазақ тілі терминдерінің салалық ғылыми түсіндірме сөздігі: Электроника, радиотехника және байланыс. — Алматы: «Мектеп» баспасы, 2007 ISBN 9965-36-448-6