Серика

Серика, сонымен қатар Серес (грек тілінен аударғанда Σῆρες — шын мәнінде «жібек елі», ежелгі қытай тілінен 絲 /sjəɡ/ — «жібек») — Чжоу, Цинь патшалығы дәуіріндегі Солтүстік Қытайдың бір бөлігінің ежелгі дереккөздеріндегі атау. «Сине, Хине» топониміне (мүмкін, санскрит тілінен алынған «қытай» (चीन) /ˈt͡ɕiː.n̪ɐ/) қарсы, Ұлы Жібек жолы арқылы құрлық арқылы жетуге болатын Тан әулеттері. Ежелгі үнді эпосы «Махабхарата»^[2]), олар теңіз арқылы бет алды. Осыған ұқсас топонимикалық айырмашылық орта ғасырларда катаи (солтүстік) мен манги, хина (оңтүстік) арасында сақталды. Серікті серілер мекендеген (көне грекше: Σῆρες)^[3], бұл атау да бүкіл аймақ үшін қолданылған. Хань әулеті Тарым ойпатын (қазіргі Шыңжаң-Ұйғыр автономиялық ауданы) жаулап алғаннан кейін Серікке жету жеңілдетілді. Парфия патшалығын Сасанидтер жаулап алғаннан кейін Серікке жету өте қиын болды.

Қытай Халық Республикасы, Хунань провинциясы, Чанша қаласы, Мавандуи, №1 қабірден жібектен жасалған жерлеу туы, б.з.д. II ғасыр, Батыс Хань

Батыс Хань дәуіріндегі көк шыны тостаған (б.з.д. 202 ж. — б.з. 9 ж.). Қытайлықтар көктемгі және күзгі кезеңдегі (б.з.д. 722–481 жж.) Батыс Азиядан импортталатын шыны моншақтар өндірді. Қытайдың алғашқы шыны ыдыстары Батыс Хань дәуірінде пайда болды^[1]

Сере халқы туралы ең алғашқы ескертпе біздің дәуірімізге дейінгі 4 ғасырға жатадып, және грек тарихшысы Ктесий Книдостыққа жатады^[4]. Кейбір ғалымдар серілерді қытайлық этникалық топ емес, үндіеуропалық тілдерде сөйлейтін және юечжа, сақ және тохалар сияқты үнді халықтарымен сауда жасаған тайпалар деп болжайды.

Дереккөздер

↑ An, Jiayao. (2002), «When Glass Was Treasured in China», in Annette L. Juliano and Judith A. Lerner (eds), Silk Road Studies VII: Nomads, Traders, and Holy Men Along China's Silk Road, 79–94, Turnhout: Brepols Publishers, ISBN: 2503521789, pp 79, 82–83.
↑ «Махабхарата»: екінші Сабхапарва кітабы немесе Ассамблея кітабы, глава 23; үш Араньякапарва немесе орман кітабы, глава 174
↑ Stephanus of Byzantium, Ethnica, §S562.2
↑ Yule, Henry Cathay and the Way Thither: vol.1. London: Hakluyt Society. (1866).

Әдебиеттер

Yule, Henry (1878), Encyclopædia Britannica, 9th ed., Vol. V, New York: Charles Scribner's Sons, pp. 626–627 .
Yule, Henry (1866), Cathay and the Way Thither, Vol. I, London: Hakluyt Society, https://books.google.co.uk/books?id=SgcVAAAAQAAJ .
Dictionary of Greek and Roman Geography, Sir William Smith (Editor), Spottiswoode and Co; London, 1873
Oxford Classical Dictionary, Simon Hornblower and Antony Spawforth (Editors), Oxford University Press, 2003
何芳川，万明，古代中西文化交流史话，商務印書館，1998

Сілтемелер

Середе «Катей және ондағы жол».

Середегі Плиний

[1] An, Jiayao. (2002), «When Glass Was Treasured in China», in Annette L. Juliano and Judith A. Lerner (eds), Silk Road Studies VII: Nomads, Traders, and Holy Men Along China's Silk Road, 79–94, Turnhout: Brepols Publishers, ISBN: 2503521789, pp 79, 82–83.

[2] «Махабхарата»: екінші Сабхапарва кітабы немесе Ассамблея кітабы, глава 23; үш Араньякапарва немесе орман кітабы, глава 174

[3] Stephanus of Byzantium, Ethnica, §S562.2

[4] Yule, Henry Cathay and the Way Thither: vol.1. London: Hakluyt Society. (1866).

[2]

[3]

[1]

[4]