Сиякөк

Linaria
	; кәдімгі сиякөк
Ғылыми топтастыруы
Дүниесі:	Өсімдіктер;
Бөлімі:	Гүлді өсімдіктер;
Табы:	Қос жарнақтылар;
(unranked)	Asterids;
Сабы:	Lamiales;
Тұқымдасы:	Plantaginaceae;
Тайпасы:	Antirrhineae;
Тегі:	Linaria;
түрлері
	100 түрі белгілі

Сиякөк (лат. Linaria) – бақажапырақ тұқымдасына жататын бір не көпжылдық өсімдіктер. Дүние жүзінің солтүстік бөлігінде, негізінен Кавказ бен Орталық Азияда өсетін 150-дей түрі бар. Қазақстанда 21 түрі кездеседі. Жиі кездесетіні — кәдімгі сиякөк. Ол республиканың солтүстік аймақтарында, Батыс Қазақстан және Алматы облыстарының далалы алқаптарында, тоғайлардың арасында, шалғындар мен тау баурайларында өседі. Биікт. 30 — 70 см. Тамыры төсемелі, сабағы тік, жоғ. жағы бұтақты, сыртында аздаған түгі болады. Жапырақтары ұзын, қандауыр тәрізді, кезектесе орналасады. Сары гүлдері ұзын шашақты гүлшоғырына топтасқан. Маусым — тамыз айларында гүлдеп, шілде — тамызда жеміс салады. Жемісі — қорапша. Тұқымы жалпақ, эллипс тәрізді, түсі қара. Сиякөктің құрамында линарин, пектолинарин глюкозидтері, азот бар. Кәдімгі сиякөк — дәрілік өсімдік. Ол негізінен іш жүргізетін және геморройға қарсы әсер ететін, сондай-ақ әр түрлі тері ауруларын емдейтін дәрі ретінде қолданылады. Сиякөктің 1 түрі — бор сиякөгі Қазақстанның “Қызыл кітабына” енгізілген.^[1]

Пайдаланылған cілтемелер

↑ Қазақ Энциклопедиясы, 7 том

Бұл — мақаланың бастамасы.
Бұл мақаланы толықтырып, дамыту арқылы, Уикипедияға көмектесе аласыз.
Бұл ескертуді дәлдеп ауыстыру қажет.

[1] Қазақ Энциклопедиясы, 7 том

[1]