Сәбетқазы Нұржақияұлы Ақатай
Сәбетқазы Нұржақияұлы Ақатай (11.10.1938, Шығыс Қазақстан облысы, Күршім ауданы, Ақсуат ауылы – 2003, Алматы қаласы) – философия ғылымының докторы (1995), профессор (1999).[1]
Мәскеу мемлекеттік университетін бітірген (1969). Алматы қаласындағы жоғары оқу орындарында оқытушы (1969–71), Мәдениет министрлігінің қызметкері, Мәдениет және өнер қызметкерлерінің білімін жетілдіру институтының ректоры,
Мәдениет проблемалары орталығында ғылым бөлімінің меңгерушісі (1988–95) қызметтерін атқарды.
1995 жылдан ҚР ҒМ–ғылым академиясының Философия институтында жетекші ғылыми қызметкер болды. «Мировоззренческий синкретизм казахов» деген тақырыпта докторлық диссертация қорғаған. Ақатай 400-ден астам ғылыми еңбектің, оның ішінде 9 монографияның авторы.[2]
Шығармалар
өңдеу- Тереңнен тартқан тамырлар, Ақатай, 1989;
- Інжу-маржан секілді, Ақатай, 1995.
- Күн мен көлеңке: ғылыми-танымдық аңсар; Тарихи материалдар. Қайта басылған — Алматы: Print-Express, 2011 [1990]. — P. 424-б., 8 ж.б. — ISBN 978-601-7046-23-1.
Дереккөздер
өңдеу- ↑ Қазақстан жазушылары: Анықтамалық/Құрастырушы: Қамшыгер Саят, Жұмашева Қайырниса — Алматы: «Аң арыс» баспасы, 2009 жыл
- ↑ Қазақ энциклопедиясы
| Бұл мақалада еш сурет жоқ.
Мақаланы жетілдіру үшін қажетті суретті енгізіп көмек беріңіз. Суретті қосқаннан кейін бұл үлгіні мақаладан аластаңыз.
|