Таптық күрес - таптар мүдделерінің соктығысуы және қарсы әрекеті. Әр түрлі әлеуметтік топтардың бір-бірімен мүдделердің келіспеуін ертеден тарихшылар мен философтар жазған. Аристотель, Т. Гоббс, Г.В.Ф. Гегель және т.б. әлеуметтік топтар арасындағы келіспеушілікті қоғамдық өмірдің заңды және қажетті құбылысы деп есептеген. Бірақта, «таптық күрес» түсінігі бірінші рет француз қайта құру кезеңі тарихшыларының (О. Тьерри, Ф. Гизо, О. Минье) және ұлы утопистер (К.А. Сен-Симон, Ш. Фурье) еңбектерінде пайдаланылған.[1]

Дереккөздер өңдеу

  1. Орысша-қазақша түсіндірме сөздік: Философия/жалпы редакциясын басқарған э.ғ.д., профессор Е. Арын – Павлодар: «ЭКО» ҒӨФ, 2006. ISBN 9965-808-82-1