Уикипедия

Тина Канделаки

Тинатин Гивиевна (Тина) Канделаки[1] (груз. თინათინ (თინა) გივის ასული კანდელაკი; 1 қараша 1975 жыл, Тбилиси, Грузин КСР, КСРО) — ресейлік журналист, тележүргізуші, продюсер, қоғам қайраткері. Шешен Республикасының еңбек сіңірген журналисі (2013).[2] 2021 жылдың қыркүйегінен бастап - «Газпром Медиа» бас директорының орынбасары және «Газпром Медиа» ойын-сауық теледидарының басқарушы директоры. 2022 жылдың 7 ақпанынан бастап - TНT арнасының директоры.[3]

Тинатин Гивиевна Канделаки
груз. თინა კანდელაკი
орыс. Тинатин Гивиевна Канделаки
Сурет
Туған күні

10 қараша 1975 (1975-11-10) (49 жас)

Туған жері

Тбилиси, Грузия КСР, КСРО

Азаматтығы

 Грузия
 Ресей

Қызметі

тележүргізуші, телепродюсер, радиотаратушы, актриса, қоғам қайраткері, журналист

Әкесі

Гиви Шалвович Канделаки

Анасы

Эльвира Георгиевна Канделаки

Жұбайы

Василий Юрьевич Бровко

Балалары

Мелания Кондрахина
Леонтий Кондрахин

Сайты

http://tinakandelaki.ru/

Бұрын ол Aпостол медиа компаниясының бас директоры және тең иесі, «Самый умный», «Детали», «Хорошие песни», «Свадебный переполох» және «СТС зажигает суперзвезду!» (2002—2012), Матч TВ федералды спорт телеарнасының бас продюсері (2015 жылдың шілдесінен 2021 жылдың қыркүйегіне дейін).[4]

Бірқатар БАҚ және кейбір елдер Канделакидің 2022 жылдан бері қызметін үгіт-насихат ретінде қарастырды.[5] 2022 жылдың 28 маусымынан бастап ол Ресейдің Украинаға басып кіруі кезінде үгіт-насихат таратқаны үшін АҚШ, Украина және Канада тарапынан жеке заңсыз санкцияларға ұшырады.[6]

Өмірбаяны

өңдеу

1975 жылы 10 қарашада Тбилисиде дүниеге келген.

Әкесі — Гиви Шалвович Канделаки (1942—2009[7]), Канделаки отбасынан[8] - грек текті грузиндер. Мамандығы экономист, Тбилисидегі көкөніс базасының директоры болып жұмыс істеді, зейнеткерлікке шыққаннан кейін Мәскеуде әйелімен бірге тұрады.[7][9]

Анасы — Эльвира Георгиевна Канделаки (қызы Алавердян) — жартысы армян,[10][11] жарты түрік,[12] Тбилисиде нарколог болып жұмыс істеген.[9][13]

Тбилиси орталығындағы әскери балаларға арналған 64-ші орта мектепті бітірген.[14]

1993 жылы ол пластикалық косметологияны оқыды[15], содан кейін журналист досы Георгий Таргамадзенің[16] көмегімен Тбилиси мемлекеттік университетінің журналистика факультетіне оқуға түсті.

2008 жылы Ресей мемлекеттік гуманитарлық университетінің халықаралық қатынастар факультетін бітірген.[17]

2019 жылы БАҚ-та Канделаки мен сенатор Рауф Арашуков арасындағы достық қарым-қатынасты көрсететін фотосуреттер жарияланды.[18][19]

Теледидар мен радиода жұмыс істеуі

өңдеу

1990 жылдары

өңдеу

«Радио 105» радиостанциясымен және грузин теледидарымен (Екінші арна - «Меоре Архи») жұмыс істеді.[20] Дәл осы кезеңде заң ұры Джаба Иоселианидің басшылығымен әрекет еткен Мхедриони тобының криминалдық жетекшісімен байланыста болды.[16][13]

1995 жылы Мәскеуге көшіп, Станислав Садальскиймен[21] және Александр Пряниковпен әртүрлі радиостанциялар мен телеарналарда жұмыс істей бастады: «М-Радио»,[14] «РДВ»,[20] «Радио Рокс»,[14] «Серебряный дождь»,[14] «2x2»,[20] «Муз-ТВ».[20] «ТВ Центр»[14] арнасында «Времечко» бағдарламасын жүргізді (Дадиани фамилиясымен), сондай-ақ «Аллё, народ!» (Алексей Шахматовпен жұптастырылған),[22][23] «Ой, мамочки!» (Андрей Кондрахинмен жұптастырылған) және ТВ-6 арнасында «Я знаю всё!».[24][20]

Т. Канделакидің дауыстық жазбасы 


Фильмографиясы

өңдеу

Бірқатар телехикаялар мен фильмдерде Тина Канделаки эпизод ретінде көрінді (өзі сияқты).

Дауыс беруі
Продюсерлік[33]
  • 2016 — Бойцовский срыв
  • 2016 — Чистый футбол
  • 2016 — Тренер
  • 2016 — Военный фитнес
  • 2016 — Волевой приём
  • 2016 — Грогги
  • 2016 — Обещание
  • 2017 — Тяжеловес
  • 2017 — Победивший время
  • 2017 — Мечта
  • 2018 — Большая игра
  • 2020 — Порно
  • 2020 — Изоляция
  • 2020 — Чума!
  • 2020 — Разговорник
  • 2020 — Чумовой Новый год
  • 2021 — День города
  • 2021 — Совсем другие
  • 2021 — Мир после
  • 2021 — Ресторан по понятиям
  • 2021 — Ростов-на-кону
  • 2021 — Нина
  • 2021 — Тоша
  • 2022 — Бедный олигарх
  • 2022 — Друг на час
  • 2022 — Команда МАТЧ
  • 2022 — ЯРКО в кино. Выпуск 1. Яркие премьеры
  • 2022 — СамоИрония судьбы
  • 2022 — Ресторан по понятиям: Бедный олигарх
  • 2023 — Конфетка
  • 2023 — Шоу Воли
  • 2023 — Букины
  • 2023 — Иван Васильевич меняет всё
  • 2024 — Постучись в мою дверь в Москве

Клиптері

өңдеу

Дереккөздер

өңдеу
  1. ↑ Навальному не нужны деньги избирателей.(қолжетпейтін сілтеме)
  2. ↑ Указ Главы Чеченской Республики от 18 апреля 2013 года № 72.(қолжетпейтін сілтеме)
  3. ↑ Тина Канделаки возглавила телеканал ТНТ  (орыс.).(қолжетпейтін сілтеме)
  4. ↑ Тина Канделаки покинула пост генпродюсера «Матч ТВ»  (орыс.) (8 сентября 2021).(қолжетпейтін сілтеме)
  5. ↑ * «Важные истории» собрали главные новости дня (9 наурыз 2022).(қолжетпейтін сілтеме)
  6. ↑ США ввели санкции против Банка Москвы и Тины Канделаки. Радио «Свобода» (28 маусым 2022).(қолжетпейтін сілтеме)
  7. ↑ a b Тина Канделаки не взяла детей на похороны своего отца.(қолжетпейтін сілтеме)
  8. ↑ Интервью Тины Канделаки журналу «Турнавигатор»// 2010. — 24 марта. Мұрағатталған 26 маусымның 2010 жылы.
  9. ↑ a b Тину Канделаки назвали в честь царской дочери Мұрағатталған 12 қазанның 2011 жылы.
  10. ↑ [1] Мұрағатталған 1 сәуірдің 2008 жылы. Телеведущая Тина Канделаки: Гость Антона Комолова и Ольги Шелест // Радио «Маяк» Архивированная копия. Басты дереккөзінен мұрағатталған 1 сәуір 2008.(қолжетпейтін сілтеме) Тексерілді, 1 қараша 2009.
  11. ↑ Тина Канделаки. Фонтанка.ру (10 тамыз 2010).(қолжетпейтін сілтеме)
  12. ↑ Мемория. Тина Канделаки. Полит.ру (10 қараша 2014). — Рубрика «Человек дня».(қолжетпейтін сілтеме)
  13. ↑ a b «Героиновые зимы Тины К.».(қолжетпейтін сілтеме)
  14. ↑ a b c d e Андрей Козенко. Энергия Тины Канделаки // Meduza. — 2015. — 31 июля. Мұрағат көшірмесі 11 маусымның 2019 Wayback Machine мұрағатында
  15. ↑ Тина Канделаки чуть не стала пластическим хирургом Kleo.ru, 11 ноября 2008 г. Үлгі:Недоступная ссылка
  16. ↑ a b Тина Канделаки: От бандитов к олигархам // «Газета о газетах». — 2015. — 15 июля. — Биографический очерк Тины Канделаки. Мұрағат көшірмесі 9 желтоқсанның 2013 Wayback Machine мұрағатында
  17. ↑ Телеведущая Тина Канделаки метит в парламент// Celebrities Грузия. Мұрағатталған 9 шілденің 2014 жылы.
  18. ↑ Канделаки объяснила фото с Арашуковым  (орыс.). Рамблер/новости.(қолжетпейтін сілтеме) Тексерілді, 13 ақпан 2019.
  19. ↑ Канделаки объяснила фото с сенатором Арашуковым: бегали по утрам. Продюсер не знала ни о каких преступлениях, мужчина казался дружелюбным  (орыс.). Московский комсомолец (30 января 2019).(қолжетпейтін сілтеме) Тексерілді, 30 қаңтар 2019.
  20. ↑ a b c d e Телеведущая Тина Канделаки. Биографическая справка. РИА Новости (27 қараша 2006).(қолжетпейтін сілтеме)
  21. ↑ Делай, как Тина Канделаки!. Еженедельный журнал (21 ақпан 2002). Басты дереккөзінен мұрағатталған 20 желтоқсан 2004.
  22. ↑ Женщина любит ушами, не хлопая ими: Тина Канделаки просто соединяет людей с телевизором. Новая газета (20 сәуір 2000).(қолжетпейтін сілтеме)
  23. ↑ Народ не пошёл в «рублёвую зону»: В 2001 году телезритель не найдёт в эфире нескольких программ. Городской дилижанс (18 қаңтар 2001).(қолжетпейтін сілтеме)
  24. ↑ Сотрудники ТВ-6 не поделили акции. Газета.ру (19 қаңтар 2002).(қолжетпейтін сілтеме)
  25. ↑ «Не родись красивой»: Исполнительница главной роли Нелли Уварова нашла любовь на съёмках сериала. Комсомольская правда (3 қараша 2005).(қолжетпейтін сілтеме)
  26. ↑ Тина Канделаки метит в кинозвёзды. Теленеделя-Украина (10 қазан 2009).(қолжетпейтін сілтеме)
  27. ↑ В "Манеже" раздали светские вклады. Статуэтки Elle Style Awards нашли своих героев. Коммерсантъ (17 қараша 2008).(қолжетпейтін сілтеме)
  28. ↑ Бывшая ижевчанка разделась для «Playboy» на Украине. Комсомольская правда (18 наурыз 2011).(қолжетпейтін сілтеме)
  29. ↑ Тина Канделаки снялась в сериале "Светофор". Комсомольская правда (12 тамыз 2011).(қолжетпейтін сілтеме)
  30. ↑ СТС начал показ комедийного сериала о подготовке российской сборной к ЧМ-2018. Рамблер (26 тамыз 2018).(қолжетпейтін сілтеме)
  31. ↑ «Астерикс на Олимпийских играх» выходит в прокат. РИА Новости (30 қаңтар 2008).
  32. ↑ Тина Канделаки и Евгений Стычкин вступили в отряд Дарвина. ПрофиСинема (24 шілде 2009).(қолжетпейтін сілтеме)
  33. ↑ Тина Канделаки (30 қаңтар 2008).(қолжетпейтін сілтеме)
  34. ↑ Тина Канделаки поматросила. Известия (23 сәуір 2007).

Сыртқы сілтемелер

өңдеу
«https://kk.wikipedia.org/w/index.php?title=Тина_Канделаки&oldid=3336613» бетінен алынған