Тоника (көне грекше: tonos – тон), музыкада – 1) ладтың негізгі тұрақты дыбысы. Онымен ладтың басқа дыбыстары функция қарым-қатынаста болады. Музыка шығармада мелодияның не оның бөлімдері көбіне Тоникамен аяқталады. Нота жазуында Тоника рим цифрларымен (Қ және VҚҚҚ), сондай-ақ Тоника әріпімен белгіленеді. 2) Ладтың негізгі аккорды (гамманың 1-баспалдағына орналасқан мажорлық немесе минорлық үшдыбыстылықтар).[1]

Дереккөздер

өңдеу

«Қазақстан»: Ұлттық энцклопедия / Бас редактор Ә. Нысанбаев – Алматы «Қазақ энциклопедиясы» Бас редакциясы, 1998 жыл. ISBN 5-89800-123-9, VIII том

  1. Қазақ мәдениеті. Энциклопедиялық анықтамалық. Алматы: “Аруна Ltd.” ЖШС, 2005 ISBN 9965-26-095-8