Туынды
Туынды – дифференциалдық есептеулердің аргументі өзгерген кездегі функциясының өзгеру жылдамдығымен сипатталатын негізгі түсінігі. Кез келген үшін қатынасының шегі арқылы анықталатын функция Туынды деп аталады және түрінде белгіленеді. Туындысы бар функция үзіліссіз. Берілген аралықтың барлық нүктелерінде Туындысы болмайтын үзіліссіз функциялар да болады. “Туынды” терминін (1797) және оның белгіленулерін (1770, 1779) Ж.Лагранж, ал түрінде жазылуын Г.Лейбниц енгізген (1675). нүктесі тығыздық нүктесі болып табылатын жиынның нүктелері арқылы, ұмтылған кездегі қатынасының шегі асимптоталық Туынды деп аталады. Сонымен қатар тек топологиялық сызықтық кеңістіктердің жағдайда, туындылардың ұғымының шамамен 20 қорытылуы белгілі. [1]
Белгіленген функциясының туындысы -ті іздеп табу амалы ол функцияны дифференциалдау деп аталады. Дифференциалдау ережелері мен туындылардың қасиеттері туралы ілім дифференциалдық есептеу деп аталады. функциясы нүктесінде үзіліссіз болу үшін ол функцияның сол нүктеде арқылы туындысы болуы жеткілікті.
Сілтеме
өңдеу- ↑ Қазақ энциклопедиясы, 8 том
Бұл — мақаланың бастамасы. Бұл мақаланы толықтырып, дамыту арқылы, Уикипедияға көмектесе аласыз. Бұл ескертуді дәлдеп ауыстыру қажет. |
Бұл мақаланы Уикипедия сапа талаптарына лайықты болуы үшін уикилендіру қажет. |
Бұл мақалада еш сурет жоқ.
Мақаланы жетілдіру үшін қажетті суретті енгізіп көмек беріңіз. Суретті қосқаннан кейін бұл үлгіні мақаладан аластаңыз.
|