Тәжірибелік педагогика
Тәжірибелік педагогика - XIX ғасыр мен XX ғасыр тоғысуында батыс педагогикасында пайда болған бағыттардың бірі. Бұл бағыттың көрнекті өкілдері В. Лай, Э. Мейман неміс психологтары мен педагогтары, американдықтар С. Холл, Э. Торндайк, орыс психологы А.Я. Нечаев болған. Зерттеудің негізгі әдістері педагогикалық үдерісті ұзақ бақылау, тәжірибе, балалар жұмысын зерделеу болып табылады. Ерекше көңіл баланы зерделеуге бөлінді. Тәжірибелік педагогика 20-30-шы жылдарда біздің елде кең таралған педологияның негізі болды.[1]
Дереккөздер
өңдеу- ↑ Орысша-қазақша түсіндірме сөздік: Педагогика / О 74 Жалпы редакциясын басқарған экономика ғылымдарының докторы, профессор Е. Арын - Павлодар: "ЭКО" ҒӨФ. 2006. - 482 б. ISBN 9965-808-85-6
| Бұл мақаланы Уикипедия сапа талаптарына лайықты болуы үшін уикилендіру қажет. |
| Бұл мақалада еш сурет жоқ.
Мақаланы жетілдіру үшін қажетті суретті енгізіп көмек беріңіз. Суретті қосқаннан кейін бұл үлгіні мақаладан аластаңыз.
|
|
Бұл — мақаланың бастамасы. Бұл мақаланы толықтырып, дамыту арқылы, Уикипедияға көмектесе аласыз. Бұл ескертуді дәлдеп ауыстыру қажет. |