Тәрбиедегі сенім

Тәрбиедегі сенім - Тәрбиешінің балаларға деген терең сыйластығы мен өзінің әр тәрбиеленушісінің ақыл-ой мен ізгіліктік дамуының мүмкіндігі зор деген сенімге негізделген қарым-қатынасы.[1]

Тәрбиедегі сенім — тәрбиеші мен тәрбиеленушінің кәміл сыйластыққа, шын сенімге негізделген қарым-қатынасы. Өз тәрбиеленушілерінде жағымды белгі болғанда тәрбиеші сенім білдірсе, олар сенімді ақтауға тырысып, өзін-өзі тәрбиелеуге ұмтылады. Тәрбиелей оқыту — 1) оқушының білімі, білігі және дағдысымен бірге оның дүниеге көзқарасын, мінез-құлқын, еркін, таным қабілеттерін және басқа да қасиеттерін қалыптастыру; 2) оқушылардың қоршаған ортаға, бір-біріне деген эмоциялық қатынастарын қалыптастыру. Оқыту принциптерінің бірі. Бұл терминді педагогикаға неміс философы, психологі және педагогі И. Ф. Гербарт ( 1776-1841) енгізді.[2]

Дереккөздер өңдеу

  1. Орысша-қазақша түсіндірме сөздік: Педагогика / О 74 Жалпы редакциясын басқарған э.ғ.д., профессор Е. Арын - Павлодар: "ЭКО" ҒӨФ. 2006. - 482 б. ISBN 9965-808-85-6
  2. Жантану атауларының түсіндірме сөздігі. — Алматы: "Сөздік-Словарь", 2006. - 384 бет. ISBN 9965-409-98-6