Хауари - шадияр, серік, көмекші. Хауари Арабияда Исламға дейін «Ғайсаның шадияры» деген ұғымда пайдаланылып келді. Бұл мағына Құранның Меккеде жазылған үш сүресінде кездеседі. Исламның қалыптасу кезеңінде Хауари Мұхаммедтің ең жақын 12 серігінің бірі болды. Пайғамбардың меккелік және мединелік жақтастарының арасындағы тайталас Хауаридің екі түрлі тізімін туғызды. Бірінші тізімге Пайғамбардың өзі енгізген маусымдық тәуап етуге (екінші Ақаба) келген мединеліктермен екінші рет астыртын кездесуге қатысқандар, екінші тізімге Меккеде тұратын құрайыш тайпақтан шыққан Хауари кірелі. Кейін сүннит дінбасылары сол екінші тізімді бірден бір дұрыс тізім деп мойындады. Хауариға байланысты хадистер ибн Ханбал мен әл- Бухари жинақтарында кездеседі. Оның бәрі Пайғамбарлық ең жақын серігінің бірі аз-Зубайр б. әл-Аввамға арналған. Ибн Араби Хауари сөзін Мұхаммедтің Пайғамбарлық қасиетін дәлелдейтіндей таңғажайып істер істей алатын ерекше адамдар мағынасында пайдаланады.[1]

Дереккөздер

өңдеу
  1. Ислам. Энциклопедиялық анықтамалық. Алматы: “Аруна Ltd.” ЖШС, 2010 ISBN 9965-26-322-1