Шақпақ — от шығаруға арналған құрал. Палеолит заманынан белгілі. Алғашқы адамдар отты білгеннен кейін бірте-бірте Шақпақ арқылы от шығаруды меңгерді. Бұл үшін екі шақпақ тасты бір-біріне соғады да, құрғақ шөп, жапырақ, тағы басқа лезде тұтанатын заттар арқылы отты жаққан. Шақпақ 19 ғасырда сіріңке жасалғанға дейін пайдаланылып келген.[1]

Сілтемелер өңдеу

Дереккөздер өңдеу

  1. Қазақ Энциклопедиясы, 9 том 18 бөлім