Ғарайып-ғариб
Ғарайып-ғариб - отанынан жырақта қалған, ешкімі жоқ бейшара. Сопылар отанын тастап ел-елді кезіп жүретіндіктен оларға Ғарайып-ғариб дейді. Адамның негізгі отаны - рух әлемі. Адам дүниеге уақытша қонақ ретінде келген. Ол бұл дүниеде Ғарайып-ғариб. Сондықтан рух өзінің негізгі отаны«Рух әлемін» сағынумен, аңсаумен бола- ды, оған қауышуды армандайды. Сонымен қатар өзін өзгелерге түсіндіре алмаған адамдар да Ғарайып-ғариб тобына жатады. Мысалы, надандар арасындағы ғалымдар мен зиялылар; пасықтар мен бұзықтар арасындағы әулиелер. Арифтің жеке басы, өзімен өзі жалғыз қалуы да ғариптік. Ұлы Абайдың «Моласындай бақсының жалғыз қалдым тап шыным» - деуі, осы Ғарайып-ғариб құбылысына мысал бола алады.[1]
Дереккөздер
өңдеу- ↑ Ислам. Энциклопедиялық анықтамалық. Алматы: “Аруна Ltd.” ЖШС, 2010 ISBN 9965-26-322-1
Бұл мақаланы Уикипедия сапа талаптарына лайықты болуы үшін уикилендіру қажет. |
Бұл мақалада еш сурет жоқ.
Мақаланы жетілдіру үшін қажетті суретті енгізіп көмек беріңіз. Суретті қосқаннан кейін бұл үлгіні мақаладан аластаңыз.
|
Бұл — Ислам туралы мақаланың бастамасы. Бұл мақаланы толықтырып, дамыту арқылы, Уикипедияға көмектесе аласыз. |