Қазақстандағы садақ ату

Қазақстандағы садақ ату республикалық аумағында неолит дәуірінен бері белгілі. Үйсін және Қаңлы тайпаларында, кейінірек Алтын киімді адам және қазақ жерінен табылған өзге де адам қаңқаларынан олардың садақ және жебемен қаруланғаны белгілі болды. Революцияға дейін көшпелі қазақ садақты барлық уақытта пайдаланды. Ат жарысы, қазақ күресі және садақ тарту барлық мерекелердегі жарыстардың негізгі түрі еді. Кұралайды көзден атқан мергендер ең сыйлы адамдар болды, оларды мергендер деп атады.

Садақ тарту спорт түрі есебінде Қазақстанда 1967 ж. бастап кең тарап келеді. Қазақстандық КСРО құрама командасының сапында А.Кислицын бірнеше мәрте КСРО чемпионы және жүлдегері, КСРО кубогінің иегері, КСРО халықтары VII Спартакиадасының (1979-1981 ж.) жүлдегері. И. Леонова -КСРО (1979 ж.).С.Муранов "Б" құрама командасының сапында КСРО кубогінің жеңімпазы болды. Сондай-ақ республиканың мергендері командалық есепте КСРО чемпионатының алтын медалімен марапатталды. Бүкілодақтық жарыстарда C. Кривашин жоғары жетістіктерге жетті. Садақ тартудан алғашқы бапкерлер Львовтан (Украина) шақырылды, КСРО-дағы жалғыз садақ ату кафедрасы сонда ғана болатын. Бұлар жұбайлар ХДСШ-лері К.Безверщук және СШ-і Б.Безверщук 1976 ж. бастап республиканың аға жаттықтырушысы болып Ю.Литус, жаттықтырушысы болып В.Бахман қызмет істеді.[1]

Дереккөздер

өңдеу
  1. Қазақстан - спортшылар елі. Энциклопедиялық анықтамалық. - Алматы: "Сөздік-Словарь". ISBN 9965-822-57-3