Қазақстан Республикасының экологиялық статусы
Қазақстан Республикасының экологиялық статусы, ҚР БҰҰ субъектісі ретінде Дүниежүзілік Мемлекеттер Қауымдастығына 1992 ж. қабылданды. Халықаралық құқық ұстанымдарына сәйкес өзінің меншікті ресурстарын пайдалану жөніндегі қоршаған орта мен даму саласындағы саясатқа сәйкес табиғи-тарихи тұрғыдан негізделіп, Ата заңмен бекітілген толық егеменді құқығын жүзеге асырады. Қазақстан Дүниежүз. Қауымдастыққа кіретін басқа елдердің мүдделерін сақтай отырып, экол. қауіпсіздіктің қамтамасыз етілуіне жауапты болады. Қазақстан жері табиғи ресурстарға бай. Сондықтан энергет., т.б. табиғи ресурстардың ғаламдық және аймақтық нарықтарындағы табиғатты пайдалану мен интегр. процестер жүйесіне белсене қатысады. Республика аумағының біраз жері сейсмик. қауіпті болғандықтан зілзала қаупі табиғатты пайдалану мен экол. қауіптің техногендік факторына үстеме болып қосылады. БҰҰ-ның қоршаған орта мен даму жөніндегі Рио-де-Жанейро декларациясының 6-ұстанымына сәйкес ұлттық экол. доктринада ҚР статусы жөнінен экологиясы әлсіз ел деп сипатталады. Сондықтан республикадағы табиғатты пайдаланудың экология проблемалары ұлттық, аймақтық және ғаламдық тұрғыдан өзекті мәселе болып саналады.[1][2]
Дереккөздер
өңдеу- ↑ Қазақ энцклопедиясы
- ↑ Қазақ тілі терминдерінің салалық ғылыми түсіндірме сөздігі: Экология және табиғат қорғау / Жалпы редакциясын басқарған – түсіндірме сөздіктер топтамасын шығару жөніндегі ғылыми-баспа бағдарламасының ғылыми жетекшісі, педагогика ғылымдарының докторы, профессор, Қазақстан Республикасы Мемлекеттік сыйлығының лауреаты А.Қ.Құсайынов. – Алматы: «Мектеп» баспасы» ЖАҚ, 2002 жыл. – 456 бет. ISBN 5-7667-8284-5
| Бұл мақаланы Уикипедия сапа талаптарына лайықты болуы үшін уикилендіру қажет. |
|
Бұл — мақаланың бастамасы. Бұл мақаланы толықтырып, дамыту арқылы, Уикипедияға көмектесе аласыз. Бұл ескертуді дәлдеп ауыстыру қажет. |