Қатысушы:Карипбек Кербез/зертхана

Иманғазинов Баймұхан
Туған жері

Баянауыл ауданы, Павлодар облысы, ҚазКСР

Қайтыс болған күні

1 қаңтар 1995 (1995-01-01)

Қайтыс болған жері

Төртқұдық ауылы, Екібастұз ауданы, Павлодар облысы, Қазақстан

Мемлекет

 КСРО

Әскер түрі

жаяу әскер

Атағы

Сержант

Әскери бөлімі

81 дивизия

Басқарды

568-ші атқыштар полктері құрамындағы пулеметтік бөлімше командирі

Шайқасы

Екінші Дүниежүзілік соғыс, Ұлы Отан соғысы

Марапаттары

I дәрежелі Отан соғысы ордені— 1945- |1941-1945 жж. Ұлы Отан соғысында Германияны жеңгені үшін медалі

| | ||
1941-1945 жж. Ұлы Отан соғысындағы Жеңіске 50 жыл мерейтойлық медалі
1941-1945 жж. Ұлы Отан соғысындағы Жеңіске 50 жыл мерейтойлық медалі
| "III дәрежелі Даңқ ордені" | "Берлин алғаны үшін медаль" | "Праганы босату үшін медаль"

Иманғазинов Баймұхан (1902 жыл- 1 қаңтар 1995 жыл)— Ұлы Отан соғысының және еңбек ардагері, пулеметші жауынгер, I топтағы Ұлы Отан соғысының мүгедегі, кенші-металлург[1].

Соғыс жылдары

өңдеу

Иманғазинов Баймұхан Павлодар облысы Баянауыл ауданының Әскери Комиссариатының шақыртуымен 1942 жылдың тамыз айында майданға аттанған. Майдан жолдары Ұлы Отан соғысының шешуші шайқастарының бірі, әйгілі де, күрделі Орёл-Курск доғасынан бастау алады. Басында 44-ші Батыс атқыштар полкында пулеметші болса, кейінірек 81 дивизияның 410-шы және 568-ші полктерінің сапында пулеметшілер бөлімшесінің командирі ретінде жалғастырып, Беларусь, Польша мен Чехословакия жерлерінде өз әскери жолын аяқтаған. Тіпті Берлин бағытындағы шайқастарға да қатысқан. Майдан даласында 1943 жылы Совет Одағының коммунистік партиясының қатарына қосылған.

Оның майдан шебіндегі ерлігі Ресейдің "Подвиг народа" атты ғаламтор парақшасында жазылған мына бір деректе былай деп көрсетіледі: " 1944 жылдың 8-ші қаңтарында Полесск облысының Буда селосы үшін күресте пулеметпен 23 фашист солдаттары мен 1 фашист офицерінің көздерін жойған. Бас сүйегінен жарақат алса да, шайқастан шығудан бас тартып, тек 1944 жылыдың 9-шы қаңтарында аяғы мен қолы жарақатталғаннан кейін ғана санитарлық ротаға жіберілді".

Соғыстың соңғы күндерінде Чехословакияның астанасы Прага қаласын жаудан азат ету операциясында болады. Бұл операция 1945 жылы 9 мамырында аяқталған.

Марапаттары

өңдеу
  • "III дәрежелі Даңқ ордені"[2]
  • "I дәрежелі Отан соғысы ордені"
  • "1941-1945 жж. Ұлы Отан соғысында Германияны жеңгені үшін медаль"
  • "Берлин алған үшін медаль"
  • "Праганы босату үшін медаль"
  • "Ерлік үшін медаль"[3]
  • "1941-1945 жж. Ұлы Отан соғысындағы Жеңіске 20 жыл медаль"
  • "1941-1945 жж. Ұлы Отан соғысындағы Жеңіске 30 жыл медаль"
  • "1941-1945 жж. Ұлы Отан соғысындағы Жеңіске 40 жыл медаль"
  • "1941-1945 жж. Ұлы Отан соғысындағы Жеңіске 50 жыл медаль"

Соғыстан кейін

өңдеу

Зейнеткерлікке шыққанша Павлодар облысы Баянауыл ауданы "Майқайыналтын" комбинатының Төртқұдық кенбайыту фабрикасында шебер-металлург[4] болып істеген. Денсаулығына байланысты I топтағы Ұлы Отан соғысының мүгедегі болса да, өз елінің тұрмыс тіршілігіне, болашақ ұрпақ тәрбиесіне белсене ат салысты.

Тағы қараңыз

өңдеу

Дереккөздер

өңдеу
  • Общественно-политическая гаета "Вперед"- 8 мая 1991г. - №37(2845).
  • "Есімде менің сол бір кез..." кітабы, авторы- Иманғазинов Сағит Баймұханов.