Қоршау құралымы

Қоршау құралымы[1] – ғимараттардың сыртқы қабырғалары болатын немесе оларды жеке-жеке бөлмелерге оқшаулайтын құралым элементтері; ғимараттағы негізгі күш түсетін құралым (көтергіш құралым) міндетін де атқарады. Қоршау құралымы – вертикальді (қабырғалар, аралық қабырғалар) және горизонтальді (аражабын, төбежабын) болып бөлінеді. Сыртқы қоршау құралымы ғимараттарды атмосфералық әсерлерден (температура, ылғал және жел, шу) қорғау, ал ішкі Қоршау құралымы ғимараттың ішін жеке бөлмелерге бөліп, дыбыс өткізбеу әрі жылу сақтау үшін пайдаланылады. Жасалу әдісіне қарай Қоршау құралымы тұтас (құрылыс орындарында тұрғызылатын) және құрастырмалы (үлкен панельді, ірі блокты) болады. Құралымы бойынша бір не біртектес материалдан (ағаш, кірпіш, жеңіл бетон, гипс қабырғалар) жасалатын қарапайым (“бір қабатты”) және бірнеше элементтерден немесе қабаттардан (мыс., күш түсетін, оқшаулағыш, т.б.) дайындалған кешенді (“көп қабатты”) Қоршау құралымы болып ажыратылады. ұимараттардың сыртқы Қоршау құралымы кірпіштен қаланады немесе жеңіл бетоннан жасалады, ауыр және темір-бетон сыртқы күш түсетін құралымдарға, ал гипс-бетон бөлме араларын бөлуге қолданылады. Қоршау құралымында қажетті беріктік, орнықтылық, от пен суыққа төзімділік және ұзақ мерзімге шыдамдылық, т.б. қасиеттер болуы шарт.

Пайдаланған әдебиетттер өңдеу

  1. "Қазақ энциклопедиясы", VI-том