Қос – уақытша баспана. Ол шөп шабу, егін салу, егін жинау, мал бағу кезінде көшіп-қонуға ыңғайлы, тігуі, жиюы оңай болғандықтан көбіне шаруашылық жұмыстарына пайдаланылады. Қос екі керегенің басын қосу немесе бірнеше сырғауыл, бақан, сырық басын біріктіріп байлау арқылы жасалады. Дәстүрлі мал шаруашылығында қышылардың қысқы Қос үш қанат керегеден тігілген. Ортасында от жағатын орны, төбесінде түндігі болған. Жорыққа, алыс сапарға, аңға шыққанда, көші-қон кезінде тігілген.[1]

Дереккөздер

өңдеу
  1. “Қазақстан”: Ұлттық энцклопедия/Бас редактор Ә. Нысанбаев – Алматы “Қазақ энциклопедиясы” Бас редакциясы, 1998 ISBN 5-89800-123-9